Informacje reżyseria: Gregor Jordan scenariusz: Peter Woodward gatunek: Thriller premiera: 26 maja 2010 (świat) Recenzja filmu To bardzo mało prawdopodobnie że słyszeliście o filmie „Bez Reguł”, nowym obraz z Samuelem L. Jacksonem, Michael Sheenem i Carrie-Anne Moss. To początek dialogu, która stawia pod znakiem zapytania jak bardzo uzasadnione są środki amerykański rząd powinien podjąć i jak reagować w przypadku tak niesamowicie dopracowanego ataku terrorystycznego, w którym liczy się czas. Jednak z powodów, które można najlepiej przypisać hollywoodzkiemu brakowi odwagi, film nigdy nie widział kina i nie zadebiutował na domowych odtwarzaczach. Poza tym, nie jest to zwykła pozycja wydana bezpośrednio na płyty, która zajmuje półki sklepowe lub zajmuje niepotrzebnie miejsce podczas szukania czegoś ciekawego na Netflixie. Oprócz gwiazd, których aktorstwo jest wątpliwej jakości, wartości produkcyjne są wysokie, a scenariusz Petera Woodwarda zawiera kilka intrygujących pytań na które chętnie poznalibyśmy odpowiedź. A więc co się stało? Dlaczego ta produkcja o wartości 11 milionów dolarów, która przyniosłaby rozsądny zysk w kinach została zredukowana do domowego debiutu wideo?. Wydaje się że Hollywood generalnie obawia się jakichkolwiek politycznie niepoprawnych scenariuszy, nikt nie zaryzykowałby przyjęcia na siebie odpowiedzialności związanych z filmem. Sony odmówiło podjęcia większego ryzyka co jest zrozumiałe. Efektem który osiągnięto nie jest film, który zdobyłby nagrody, ale z pewnością zasługuje na to, by być masowa publiczność się z nim zapoznała. Historia rozpoczynamy od momentu w którym Amerykanin, zidentyfikowany jako Steven Arthur Younger (Michael Sheen), wysyła film wideo, w którym twierdzi, że umieścił trzy bomby jądrowe w trzech dużych amerykańskich miastach. Władze szybko łapią poszukiwanego terrorystę, ale tylko dlatego, że Younger z niewyjaśnionych powodów chce zostać złapany. Rząd wzywa lokalną jednostkę antyterrorystyczną z Los Angeles pod przewodnictwem agentki Brody (Carrie-Anne Moss), zostaje ona wyznaczona do nadzorowania przesłuchania. Ale przywołują też tajemniczą postać znaną tylko jako 'H’ (Samuel L. Jackson) – jednego z tych niezależnych wykonawców, który mówi, że nie jest związany z żadną agencją rządową, ponieważ „nie istnieje” . Tymczasem Younger nie wygłosił jeszcze swoich żądań. Kiedy „H” wchodzi do pokoju, większość wojskowych i FBI nigdy wcześniej go nie widziało. Ubrany jest zwyczajnie w cywilne ubrania, eskortowany przez agenta operacyjnego CIA Thompsona (Stephen Root), który trzymał 'H’ w ukryciu, ponieważ ma „wrogów”. Wszyscy z wyjątkiem kilku wybranych figur proszeni są o opuszczenie lokalizacji która od jest „Top Secret”, pozostali szybko zaczynają kwestionować metody 'H’. Swoje przesłuchanie zaczyna od zerwania paznokcia jednego z palców Youngera, a stamtąd przechodzi do różnych form tortur, którym inni nieustannie starają się zapobiegać. Younger w końcu ujawnia swoje a raczej w jego mniemaniu amerykańskie żądania: nie chce już więcej finansować rebelianckich reżimów przez USA i chce sprowadzić do domu wojska wszystkich narodów muzułmańskich. Agentka Brody początkowo odmawia wzięcia udziału w torturach, ale w miarę zbliżania się terminu Youngera, sytuacja staje się rozpaczliwa, a ona zaczyna wątpić w siłę swoich przekonań. Australijski reżyser Gregor Jordan (Ned Kelly, Buffalo Soldiers) przedstawia skomplikowany scenariusz moralny, który, mimo że bardzo mocno nasączony jest zbędną dramaturgią, nie może się powstrzymać od pozostawienia widzom pytania o to, co uważają za słuszne. „Bez reguł” z pewnością zadaje wiele pytań do których widz nie dostaje odpowiedzi. Czy należało pozwolić „H” robić wszystko, co konieczne, aby znaleźć bomby? Czy należy poświęcić jedno życie (lub dwa, trzy) za miliony? Czy „H” ma racje, kiedy sugeruje, że zło należy zwalczać złem, a jeśli tak, to jaką granicę możemy wykorzystać i pozostać rozgrzeszeni ze swoich czynów? Czy też, jak sugeruje scenariusz, jest to po prostu kwestia trzymania tortur z dala od publicznego widoku, ponieważ ogół społeczeństwa lubi wyniki, ale nie lubi widzieć środków którymi je osiągnięto? Ciężko powiedzieć, aby nie stosować tortur, kiedy na szali są miliony ludzkich istnień. Ale wówczas Agentka Brody, z jej wysokimi standardami etycznymi, również ma rację, że w tym momencie niczym nie różnimy się od naszych oprawców. Więc znów, czy powinniśmy temu zaprzeczyć? Jesteśmy ludźmi. Wszyscy mamy w sobie pierwiastek zła. Chociaż na te pytania nigdy nie możemy dostać satysfakcjonujących odpowiedzi. Nasza ocena 8-9/10 InformacjeRecenzja filmuNasza ocena