Rozstanie to bardzo bolesny moment zarówno dla kobiety, jak i dla mężczyzny. Szczególnie cierpimy wtedy, gdy zostajemy porzuceni nagle, bez żadnych wcześniejszych oznak, że coś w związku jest nie tak. Ból po rozstaniu potrafi przez wiele dni być na tyle dokuczliwy, że nawet uniemożliwia normalne funkcjonowanie. O tym, jak rozładować emocje po rozstaniu w studiu Dzień Dobry TVN porozmawialiśmy z Piotrem Mosakiem, terapeutą par, Ireną Kamińską-Radomska Ekspert ds. etykiety oraz wizerunku biznesowego, Katarzyna Lengren, malarką i rozczarowanie i poziom frustracji sięga zenituZ okazji zbliżających się Walentynek, ogród zoologiczny - "Hemsley Conservation Centre" w mieście Fairseat, przygotował dla osób po rozstaniu niecodzienną ofertę. Za jedyne 1,5 funta można nazwać wybranego karalucha z zoo, imieniem swojego byłego partnera. Zebrane w ten sposób pieniądze zostaną przeznaczone na opiekę nad wpłaceniu minimum 1,5 funta na konto ogrodu zoologicznego i podaniu imienia byłego partnera, zoo wysyła wiadomość z certyfikatem, który można pobrać, wydrukować i powieści na ścianie. Zemsta na byłym partnerze nie zawsze jest dobrym rozwiązaniem. O tym jak rozstać się z klasą porozmawialiśmy z naszymi przekazNasi wszyscy goście przyznali, że bardzo ważny jest sam przekaz rozstania. Według Ireny Kamińskiej-Radomskiej najlepiej przekazać tę smutną informację w jak najprostszy i klarowny sposób. Eksperta ds. Savoir-vivre dodała również, że najpierw należy zakomunikować drugiej osobie o rozstaniu. By pozostawić po sobie dobre wrażenie, wypada na koniec rozmowy powiedzieć coś dobrego np. "będę Cię zawsze miło wspominać". Miłym zwyczajem jest również podarowanie porzuconej kobiecie bukietu kwiatów. Jak sobie poradzić z rozstaniem? To wydarzenie jest bardzo często postrzegane jako krzywda. Z terapeutycznego punktu widzenia warto zmienić takie myślenie. Zerwanie lub rozwód to nie koniec świata, ale przejście do kolejnego etapu. Często życie po rozstaniu może być początkiem lepszego etapu – po przeżytej „żałobie” mogą otworzyć się przed nami szanse na zbudowanie nowego, znacznie lepszego i bardziej wartościowego związku. Badacze wyodrębnili etapy, przez jakie przechodzi się po zakończeniu związku. Warto je znać, ponieważ to pomoże znaleźć odpowiedź na pytanie, jak się pozbierać po rozstaniu. Ból po rozstaniu Wiele osób twierdzi, że rozstanie było momentem, w którym ich życie się zawaliło. W książce „Wrócę po ciebie” Guillaume Musso tak opisuje rozstanie: Moje dni są teraz puste, moje życie się skończyło. Udaję, że żyję. Udaję, że się śmieję, że słucham, że odpowiadam na pytania. Każdego dnia czekam na znak, na gest. Żebyś wyzwolił mnie z tego ciemnego lochu, w którym mnie zostawiłeś i żebyś mi powiedział, dlaczego to zrobiłeś. Dlaczego mnie porzuciłeś? Po pierwszym szoku pojawia się ból i uczucie pustki po rozstaniu . Towarzyszą nam również gniew, tęsknota, poczucie bycia wykorzystanym. Czujemy się niezdolni do tego, aby kogokolwiek jeszcze pokochać. Rozmowa z bliską osobą nie przynosi żadnej ulgi. Na tym etapie bardzo ważne jest, aby nie hamować uczuć – warto pozwolić sobie na płacz i rozpacz , która zawsze w jakimś stopniu przyniesie ulgę. Silny stres po rozstaniu może poważnie nadszarpnąć zdrowie, dlatego warto wyładować emocje. Choćbyśmy mieli jechać na odludzie i tam się wykrzyczeć. Dobrym pomysłem w takiej chwili jest również zmuszenie się do dużego wysiłku fizycznego, który pozwoli odreagować nieprzyjemne uczucia . Porządny wycisk na siłowni sprawi, że poczujemy się lepiej. Etapy rozstania – rozmowa z przyjacielem Przez kilka pierwszych dni po rozstaniu nie ma się ochoty na rozmowę z nikim. Kiedy jednak przejdą już pierwsze, najgorsze chwile, zaczynamy szukać kontaktu z innymi. Rozstanie z mężem najlepiej obgadać z najlepszą przyjaciółką. Rozstanie z dziewczyną z pewnością będzie lżejsze do przetrwania, jeśli porozmawiamy z najlepszym przyjacielem. Warto się zastanowić, co mogło wpłynąć na decyzję drugiej osoby, jakich błędów unikać w przyszłości. Czasami pomocne będzie po prostu wyrażenie wściekłości na partnera lub partnerkę, jeśli jest to rozstanie po zdradzie. Nadzieja – życie po rozstaniu z partnerem Ten etap wiąże się z pogodzeniem się z sytuacją. Tęsknota po rozstaniu mija. Pewien czas w życiu się zakończył, a więc pora zacząć spoglądać w przyszłość. Negatywne myśli i ból po rozstaniu powoli mijają. Jeśli jednak minął już dość długi czas (2-3 miesiące), a my nadal cierpimy, może to być depresja po rozstaniu . Należy wtedy zwrócić się po pomoc do psychologa lub psychiatry. Może okazać się konieczne branie leków. Moment, kiedy zaczynamy spoglądać z nadzieją w przyszłość, jest bardzo ważny dla zdrowienia po rozstaniu. Wtedy warto się skupić na sobie, zacząć rozwijać swoje pasje, robić rzeczy, które sprawiają nam radość. Wiele kobiet po rozstaniu stawia na poprawę wyglądu – zaczyna się odchudzanie, wizyty u kosmetyczki i fryzjera, zakupy z przyjaciółkami. Pomaga to odzyskać wiarę w siebie. W takiej chwili warto sobie przypomnieć, jakie rzeczy lubiliśmy, a nie były akceptowane przez drugą osobę. To jest właśnie ten moment, aby zacząć się nimi cieszyć na nowo. Była partnerka nie lubiła zwiedzania muzeów? Pora wybrać się do kilku z przyjaciółmi! Co po rozstaniu – czas się pożegnać Jest to moment, w którym rozpacz po rozstaniu całkowicie przemija, a my żyjemy już w miarę normalnie. Zaczynamy myśleć o randkowaniu. Do tej kwestii należy podchodzić ostrożnie, bo przeżycia z poprzedniego związku mogą mieć realny wpływ na kolejną relację. Wielu psychologów radzi, aby po rozstaniu wszystkie rzeczy po byłym partnerze uporządkować – włożyć do jednego pudełka i wynieść na strych. Dobrym krokiem jest również usuwanie maili, SMS-ów, wspólnych zdjęć na smartfonie i w mediach społecznościowych. Rozstanie po długim związku wymaga uporządkowania wszelkich wspólnych spraw, pozbycia się rzeczy po byłym partnerze czy partnerce. Jeśli jest ich wiele, warto je odesłać pocztą lub kurierem. Szczoteczkę do zębów można wyrzucić, a wspólne zdjęcia schować. Nowe życie po rozstaniu Ten etap pozwala spojrzeć na rozstanie z perspektywy czasu. Zaczynamy traktować je jako doświadczenie życiowe. Warto się zastanowić, jakie błędy zostały popełnione w związku i jak wystrzegać się ich w przyszłości. Nauczyliśmy się żyć w nowym świecie, bez dawnego partnera. Warto inwestować w siebie, rozwijać swoje pasje i bawić się. To dobry moment, aby poznać kogoś nowego – o wiele bardziej wartościowego niż poprzedni partner czy partnerka. A może będzie możliwy powrót po rozstaniu? Psychologia mówi, że możliwe jest stworzenie kolejnego, lepszego związku z tą samą osobą. Jest to oczywiście kwestia bardzo indywidualna. Zobacz też:Autor: Redakcja Dzień Dobry TVNŹródło zdjęcia głównego: E+

Zakończenie związku potrafi być niezwykle trudne i bolesne. Wydaje się, że to koniec świata. Jak poradzić sobie po rozstaniu? Miłość jest piękna, ale również niezwykle skomplikowana. Nie zawsze układa się nam tak, jakbyśmy tego chcieli. Z czasem uczucie wygasa a nawet umiera. Gdy nie ma już co zbierać, partnerzy decydują się wtedy na kojarzy się nam z ogromnym bólem, cierpieniem czy depresją. Trudno wyobrazić sobie życie po rozstaniu. Doskwiera nam tęsknota, niektórzy odczuwają złość. Te wszystkie emocje łączą się ze smutkiem i zrobić, żeby poczuć się lepiej po zakończonym związku? Jak sobie wszystko poukładać na nowo? Podpowiadamy! Jak sobie poradzić z rozstaniem?Na samym początku warto zaznaczyć, że każdy z nas zupełnie inaczej przechodzi rozstanie. Mogą się również różnić etapy przechodzenia przez ten trudny miłości jest zawsze bardzo ekscytujący – cieszymy się obecnością drugiej osoby, snujemy plany o wspólnej przyszłości i składamy sobie może właśnie dlatego rozstanie jest jednym z najtrudniejszych momentów życia każdego człowieka. Nie każdy potrafi sobie z nim poradzić. Bywa bolesne, jest naznaczone rozczarowaniem i często towarzyszą problemy ze snem, pojawiają się obezwładniające lęki czy bóle mięśni. Eksperci w dziedzinie psychologii uważają, że rozstaniu towarzyszy ból porównywalny do śmierci bliskiej że niespodziewane rozstanie przeżywa się nawet latami. Jak sobie poradzić i co zrobić, żeby złagodzić te objawy?Jak poradzić sobie z emocjami po rozstaniu?Przede wszystkim warto skupić się na swoich emocjach – czujesz smutek czy złość? Postaraj się je nazwać. Zastanów się również nad tym, czego brakuje ci najbardziej. Poczucia bliskości? A może obecności drugiej osoby? Czasami tęsknimy za samą ideą związku, a nie konkretną odtwarzaj w myślach wspólnie spędzonych chwil. To niezwykle trudne, ale zarazem skuteczne. Z czasem wspólnie spędzone chwile przestaną być tak żywe w twoich myślach i łatwiej pogodzisz się ze się skupić na tym, co dzieje się wokół Ciebie. Uczestnicz w życiu swoich znajomych, planuj sobie ważne jest też zrozumienie, że niektóre związki po prostu się kończą, a drogi w związku rozchodzą się. Ludzie dojrzewają, zmieniają się ich także: Toksyczny związek – jak go rozpoznać i zakończyć?Jak poradzić sobie ze smutkiem po rozstaniu?Psychologowie uważają, że każda osoba przechodzi przez kilka faz po zakończonym związku. Najtrudniejszy jest pierwszy etap, gdy nie do końca godzimy się z nową, zaistniałą drugiej fazie dociera do nas, że rozstanie jest faktem. Nie mamy już nadziei na powrót do partnera. Często wtedy towarzyszy nam złość i trzeciej fazie zaczyna się stopniowe uwalnianie od relacji i wychodzenie z doła emocjonalnego. Powoli zaczynamy się godzić z zaistniałą wszystkim rozstanie jest trudnym etapem życia, niekiedy pozostaje w nas na zawsze. Każda zraniona osoba potrzebuje czasu, by dojść do siebie, przyzwyczaić się do nowej sytuacji i nauczyć się żyć na pamiętać, że ból związany z rozstaniem stopniowo będzie ustępować, ponownie pojawi się nadzieja na nową momencie rozstania warto nie działać impulsywnie i starać się ochłonąć. Inaczej, w afekcie, można popełnić wiele czynów, których z czasem będzie się drugiej strony warto pomyśleć również o tym, że życie w nieudanym związku nie jest dobrym rozwiązaniem. Jest bolesne i potrafi wpędzić człowieka w depresję, a także sprawdzić, że trudniej będzie się ponownie otworzyć na miłość i zaufać drugiej wy jak radzicie sobie z rozstaniem?Zobacz także: Czego pragną kobiety? Poradnik dla każdego mężczyzny Jak twój partner czuje się w towarzystwie dzieci? Wyśmienicie. Bardzo często bawi się z dziećmi. Udaję, że jest wszystko w porządku, ale po wizycie zawsze narzeka na ból głowy... Są mu obojętne. Nie przeszkadza mu hałas i gwar.

Kiedy wszystko w końcu będzie dobrze? Dlaczego w jednej chwili czuję się smutny, a w następnej zły? Jeśli słowa te opisują Twoje samopoczucie, oznacza to, że prawdopodobnie przechodzisz właśnie przez kolejne etapy żalu po rozstaniu. To kilka najczęstszych pytań, które możesz sobie zadawać, jeśli przeżywasz smutek z powodu rozpadu związku. Rozstanie i późniejszy żal są jednymi z najczęstszych powodów, dla których ludzie szukają pomocy rozstaniu przechodzisz przez różne fazy, które składają się na pełen obraz żalu. W dzisiejszym artykule wyjaśnimy etapy żalu po rozstaniu i co je żalu po rozstaniuFaza 1: uderzenie lub szokTo początek żalu. Na tym etapie nie do końca wierzysz w to, co się stało. Trudno jest być świadomym swojej straty i dostrzec nową sytuację. Emocjonalnie na tym etapie możesz zachowywać się tak, jakby nic się nie wydarzyło i wszystko było takie szoku jest bardziej widoczne, jeśli jesteś partnerem, który został „opuszczony”. Będzie mniej zauważalne, gdybyś to Ty zdecydował się odejść. Jest tak, ponieważ podejmując decyzję o odejściu, przeszedłbyś przez etap szoku podczas azalizowania nowej zaprzeczenia jest bardziej widoczny u osób, które zostały “opuszczone” i mniej zauważalny u tych, którzy zdecydowali się na 2: zaprzeczenie stratyNastępnym etapem jest zaprzeczenie. Na tym etapie jesteś świadomy tego, co straciłeś, ale nie chcesz tego zaakceptować. Odmawiasz zaakceptowania faktu, że związek się skończył i fantazjujesz o powrocie do partnera. Charakterystycznym przykładem tej fazy jest myśl, że zerwanie mogło być spowodowane błędem lub kłótnią, która wymknęła się spod etapie zaprzeczenia Twój umysł koncentruje się na znalezieniu sposobów rozwiązania problemów i możliwości wznowienia związku. Ta faza ma funkcję adaptacyjną. Pozwala zyskać czas na przetrawienie straty, możliwość kontynuowania rutynowych i codziennych zadań oraz stopniowego uświadomienia sobie zmian, które już zaszły i tych, które dopiero 3: głęboki smutekNa tym etapie zaczynasz akceptować to, co oznacza rozstanie. Zaczynasz być świadomy tego, jak zmieniło się Twoje życie i jak będzie się dalej zmieniać. Te konsekwencje straty wywołują w Tobie głęboki smutek, wraz z negatywną wizją świata, przyszłości i samego ta charakteryzuje się psychologicznym funkcjonowaniem zgodnie z triadą poznawczą Becka, stąd stan głębokiego smutku i objawy depresji. Smutek jest niezbędną nam emocją. Pomaga naprawdę zaakceptować stratę. Co więcej, pomaga Ci połączyć się z tym, co się wydarzyło i stopniowo zacząć przezwyciężać 4: poczucie winy i obwinianieTa faza jest jednym z najbardziej charakterystycznych etapów żałoby po rozstaniu. Poczucie winy i obwinianie drugiej osoby nie pojawia się w tak wyraźny sposób, gdy masz do czynienia z innymi rodzajami żalu. Jednak w bólu rozstania jest to jedna z najbardziej powszechnych i skomplikowanych faz do winy prowadzi do myślenia o tym, co mogłeś powiedzieć lub zrobić, aby nie doprowadzić do rozpadu związku. Co więcej, ruminacje i obsesyjne myślenie mające na celu szukanie czegoś, co można winić za rozstanie, mogą Cię psychicznie wyczerpać i wywołać skrajny się winą za rozstanie przynosi efekt przeciwny do zamierzonego, a przede wszystkim jest skrajnie niesprawiedliwe. Para składa się z dwóch osób, dlatego odpowiedzialność za rozstanie jest zawsze dzielona. Dlatego staraj się rozdzielać poczucie winy, które odczuwasz, rozumiejąc je jako wspólną odpowiedzialność i kieruj swój umysł ku winy jest jedną z najbardziej charakterystycznych i przeszkadzających emocji, które mogą pojawić się na etapie żałoby po rozpadzie 5: wściekłośćKiedy przestaniesz czuć, że wszystko było Twoją winą i będziesz w stanie dzielić odpowiedzialność za to, co się stało, zaczniesz czuć złość. W fazach żalu po zerwaniu, faza gniewu jest najbardziej korzystna lub pozytywna. Jest tak, ponieważ jeśli coś lub ktoś Cię denerwuje, unikasz tego i starasz się usunąć to ze swojego życia. W przypadku zerwania to świetny ruch!Możesz zapytać, dlaczego to tak pozytywny etap. To dlatego, że wściekłość, gdy jest dobrze zarządzana, jest niezwykle potężnym napędzaczem. Przede wszystkim trzyma Cię z dala od tej osoby, którą straciłeś, a to jest niezbędne do przezwyciężenia żalu. Kontakt ze swoim byłym w fazie żałoby oznacza, że utknąłeś w fazie poczucia winy lub smutku i nie możesz iść przyszłości możecie być przyjaciółmi, ale nie w czasie żałoby. Złość pomaga Ci trzymać się z daleka od tego, co Cię rani. Możesz wykorzystać swój gniew, aby rozwinąć się na poziomie osobistym, pomyśleć więcej o sobie i zadbać o siebie. Bądź jednak ostrożny i nie utknij w tej fazie. Jeśli to zrobisz, ta sama wściekłość, która Cię chroniła, zwróci się przeciwko 6: akceptacjaJeśli przeżyłeś i właściwie wykorzystałeś swój gniew, osiągnąłeś fazę akceptacji. Emocje w tej fazie nie są całkowicie pozytywne ani satysfakcjonujące. Są to emocje, które pozwalają spojrzeć na to, co się wydarzyło, jako na doświadczenie z Twojego życia, z jego dobrymi i złymi jesteś w tej fazie, zaczynasz akceptować to, co się stało. Myślisz o sobie i kierujesz swój umysł ku przyszłości, a nie ku przeszłości czy stracie . Akceptacja jest ostatecznym sposobem na przezwyciężenie rozstania i pomaga myśleć o budowaniu przyszłości dla koniec, ważne jest, aby pamiętać, że etapy żałoby po zerwaniu nie są liniowe ani współzależne. Jest to szczególnie widoczne na początku. Innymi słowy, im bardziej świeże rozstanie, tym bardziej mogą się zmieniać poszczególne etapy. Na przykład możesz przejść z pierwszego do trzeciego, potem do drugiego, a potem do czwartego. Jednak, gdy będziesz pracować nad stratą i żalem, odkryjesz, że cofanie się staje się mniej powszechne i częściej idziesz do przodu. Nie czujesz się już tak niepewnie i zaczynasz patrzeć w przyszłość innymi przemyśleniaW 2013 roku García i Ilabaca przeprowadzili badanie, w którym wymienili najlepsze strategie przezwyciężenia że unikanie byłoby odpowiednią strategią, gdy możliwość rozwiązania jakiegokolwiek konfliktu między poszkodowanymi lub możliwość pojednania jest zerowa. Autorzy wskazują, że „unikanie sprzyja ponownemu przetwarzaniu poznawczemu sytuacji, pomagając rozwiązać proces żałoby, a następnie kontynuować życie z większym poczuciem dobrostanu (García i Ilabaca, 2013)”.Z drugiej strony sugerują, że poszukiwanie wsparcia społecznego jest również jedną z najczęściej stosowanych strategii. To dlatego, że daje nam komfort i dobre samopoczucie psychiczne. Chociaż zerwanie relacji miłosnej może prowadzić do znacznego emocjonalnego “trzęsienia ziemi”, nie możesz zapominać, że dzięki cierpliwości, pracy, pomocy psychologicznej, jeśli to konieczne, i wsparciu otoczenia, możesz wrócić do szczęścia.„Choroba z miłości jest jednym z niewielu problemów psychologicznych, w których częścią problemu jest podtrzymywanie nadziei”. -Walter Riso-To może Cię zainteresować ...

Czy po rozstaniu można wrócić do siebie? Zdania na ten temat są podzielone i jeśli to czytasz, to też prawdopodobnie jesteś rozdarta. Rozważamy wszystkie za i przeciw wracania do swojego warto jest wracać do byłego związku? Czy powrót po burzliwym rozstaniu jest możliwy i co więcej, czy ma jakiś sens? Jeśli zadajesz sobie te pytania, trafiłaś w dobre miejsce. Rozważamy wady i zalety pomysłu powrotu do siebie po rozstaniu i bierzemy pod uwagę wszystkie scenariusze!Rozstania zawsze są ciężkie i często przychodzi moment, w którym żałujemy podjętej decyzji. Rozpad związku sprawia, że jesteśmy zagubione i nie jesteśmy pewne, jak powinnyśmy postępować. Zazwyczaj bardzo szybko pojawia się w głowie myśl o powrocie do eks. Jednak czy udany powrót po rozstaniu jest w ogóle możliwy? Na pewno każda z nas zna parę, która w kółko rozstaje się i wraca do siebie. Czy sprawiają wrażenie, jakby byli szczęśliwi? No sens ma powrót po rozstaniu? Psychologia ma do tego dość stanowczy stosunek. Badania dotyczące związków, które kiedyś się rozpadły prowadzi bardzo wielu naukowców – w końcu jest to temat wyjątkowo powszechny. Profesor Amber Vennum z Uniwersytetu w Kansas City przeprowadza badania dotyczące powrotów do byłych na swoich zapytała podopiecznych o status ich związku i dokonała ciekawego odkrycia — aż 40% badanych spotykało się aktualnie ze swoim byłym bądź byłą. Czy po rozstaniu można wrócić do siebie? Okazało się, że większość tych związków wcale nie była udana. Partnerzy byli mniej zaangażowani w relację i nie byli skłonni, by pracować nad jest szansa na powrót po rozstaniu?W wielu przypadkach powroty po rozstaniu najpierw wydają się świetnym pomysłem, szybko jednak okazuje się, że relacja nabrała zupełnie innego charakteru. Partnerom trudno jest zapomnieć o cierpieniu związanym z rozstaniem, w związku z czym dużo trudniej jest im także zaangażować się w odnowioną relację. Nadszarpnięte zaufanie odgrywa tu dużą rolę. Partnerzy, którzy pozostawali ze sobą w długich związkach najczęściej mają nadzieję na powrót do eks. Odbudowa związku po rozstaniu nie jest jednak taka prosta i wymaga ogromnej pracy z obu stron. Jeżeli poróżniła ich drobnostka, jest szansa na to, że powrót będzie możliwy, a związek uda się odbudować. Jednak w przypadku, gdy rozstanie nastąpiło z powodu przemocy, uzależnienia, zdrady lub innego rodzaju nadszarpnięcia zaufania, powrót może być nie tylko niemożliwy, ale zastanawiasz się jak rozmawiać z byłym o powrocie to prawdopodobnie znamy odpowiedź. Samotność i pustka, którą odczuwamy po rozstaniu z ukochaną osobą bywa nieznośna i przytłaczająca. W momencie, kiedy decydujesz się na powrót do swojego eks, musisz wymazać z pamięci wszystkie niemiłe wspomnienia, które was spotkały. Zacznijcie od początku, z czystym kontem. Takie podejście rozwieje wasze wątpliwości, czy po rozstaniu warto wrócić do siebie — wchodzicie w teoretycznie nową relację, ale możecie wyciągnąć wnoski z tego co spotkało was do tej pory. Przecież to wy najlepiej wiecie, co poszło nie tak. Znacie powód, dlaczego za pierwszym razem wam nie wyszło. Wspólnie wyciągnijcie wnioski i starajcie się ich więcej nie popełniać tych samych walczyć o związek po rozstaniu?W walce powrót do poprzedniego związku musisz wziąć pod uwagę szereg zachowań, który jest niewybaczalny i kategorycznie niedopuszczalny. Przekroczenie z góry ustalonych zasad i granic przekreśla jednak sygnały, które dają iskierkę nadziei na powrót zakończony sukcesem. Nadzieja na powrót po rozstaniu jest chyba najlepszym dowodem tego, że nasze uczucia do byłego nie wygasły. Czy po rozstaniu można wrócić do siebie? Nie zapominaj, że miłość wymaga ciągłej pracy, poświęcenia, a niekiedy nawet częstszego dawania niż dostawania w zamian. Bez tego każdy nawet na pozór najbardziej udany związek nie ma powrót po rozstaniu jest możliwy tylko wtedy, kiedy widoczna jest obopólna chęć ze strony partnerów. W sytuacji, kiedy jedna strona będzie pewna, że chce powrotu, a druga pozostanie bierna, wszystkie starania pójdą na marne. Pamiętaj, by nigdy nie dać się poniżać dla miłości. Powrót po rozstaniu: możliwy, czy nie? Chociaż psycholodzy nie mają na to pytanie jednoznacznej odpowiedzi to… wiele zależy od powodu rozstania. Związek, który zakończył się w zgodzie i pozbawiony jest negatywnych emocji ma bez wątpienia największą szansę na powrót. Ważne jest, by być uczciwym we wspólnych bójcie się wyrażać swoich emocji i obaw związanych z powrotem. W przypadku, kiedy był to długi związek, rozstanie i powrót wydaje się o wiele łatwiejsze. Wiecie już jaką relację chcielibyście stworzyć, jesteście też o wiele mądrzejsi przez poprzednie doświadczenia. Znacie się na wylot i doskonale zdajecie sobie sprawę czego możecie się po sobie spodziewać. Powrót po rozstaniu? Po jakim czasie najlepiej jest do siebie wrócić?O powrocie do swojego eks zacznij myśleć, kiedy opadną negatywne emocje. Daj sobie czas i uporaj się z bólem, który przyniósł rozpad związku. W momencie, kiedy nabierzesz dystansu, będziesz w stanie spojrzeć na całą sprawę w zupełnie inny ma ściśle określonego czasu, w jakim powrót powinien mieć miejsce. Wszystko zależy od ciebie. Na początku skup się przede wszystkim na sobie. Ułóż sobie wszystko w głowie — na spokojnie, nie spiesz się! Powrót do byłego niekiedy może nastąpić nawet po kilku latach. Nieważne, ile czasu ci to zajmie. Najważniejsze, żebyś była pewna, że tego właśnie ZDJĘCIA:fot. zastanawiasz się, czy po rozstaniu można wrócić do siebie to daj sobie czas! Skup się przede wszystkim na sobie i rozwijaniu swoich @joanna_nixPowrót do eks bywa naprawdę trudny. Przywołuj w myślach chwile, kiedy było wam razem @vdapintoW momencie, kiedy nie wiesz, czy po rozstaniu warto wrócić do siebie porozmawiaj ze swoim byłym partnerem o uczuciach. Będziesz miała jaśniejszy pogląd na całą sytuację. ZOBACZ TEŻ:Jak uzdrowić związek? 10 sposobów na to, by wasza miłość rozkwitła na nowoJak poderwać starszego faceta? 10 sposobów na dojrzałego mężczyznęCzy powinnam pójść z nim do łóżka na trzeciej randce? Statystyki mówią jasnoBłędy w związku, które popełniają kobiety. Zobacz, czego nie robićZaufanie w związku. 10 wskazówek jak je zbudować i pielęgnować

Rozstania są jednym z najtrudniejszych momentów w życiu człowieka. Trzeba wtedy poradzić sobie z emocjami żalu, smutku, bezsilności oraz złości. Poznaj etapy żalu po rozstaniu. Doświadczenie straty w życiu każdego człowieka jest nieuniknione. Traci się przyjaciół, znajomych, utracić można miłość, rozpaść może się małżeństwo, zakończyć związek, z którym wiązało się nadzieje. Rozstanie powoduje ogromny żal. Jest to naturalne. Rozpacz po rozstaniu charakteryzuje się pewnymi etapami, jest to cykl żałoby po stracie. Przejście go i pozwolenie sobie na przeżywanie emocji pozwoli odzyskać równowagę emocjonalną i pójść z życiem naprzód. Etapy żalu po rozstaniu Etapy żalu po rozstaniu. Fazy rozpaczy po rozstaniu bazują na pięciu fazach rozpaczy przeżywanej po śmierci bliskiej osoby. Rozstanie różni się, bo były partner nadal żyje i ciągle można mieć w sobie nadzieję na powrót osoby, która odeszła. Przejście przez cały cykl pozwoli domknąć stratę, pogodzić się z tym co się stało i nadać temu zdrowe znaczenie i otworzyć się na nowe relacje. Etapy żalu po rozstaniu, przez które będzie przechodzić każda osoba to: Szok i niedowierzanie Wyparcie Gniew i ukrywanie uczuć Próba zmiany Wznoszenie i opadanie Zrozumienie Akceptacja Przebaczenie Stworzenie planu Przejście do działania Etapy żałoby po rozstaniu. Początkowo po stracie możesz doświadczać szoku, nie możesz uwierzyć w to, co się stało. Zadajesz sobie pytania jak to możliwe, że ten związek już się skończył. Szukasz wyjaśnienia, powodu czemu tak się stało. Możesz zaprzeczać faktom, żyć tak jakby druga osoba nadal była obok albo miała zaraz wrócić. Przy rozstaniach może pojawiać się wiara, że wszystko się jeszcze zmieni, że partner wróci. jest to etap wyparcia rozstania, zaprzeczenia i niedowierzania, w to co się stało. Życie jednak toczy się dalej, wracasz do pustego domu, telefon milczy, czujesz się samotny. Zaczynają do ciebie docierać różne emocje, smutku, żalu, a nawet złości i gniewu. Tu rozpoczyna się kolejna faza cyklu. Złość po rozstaniu Gniew na świat, na ludzi, na partnera, na los, że tak cię doświadczył. Pozwól sobie na doświadczanie tych uczuć, bo są one dobre. W złości jest energia do działania i zapowiada ona kolejny etap zmiany, kiedy próbujesz zmiany. To jest moment, w którym robisz rzeczy dla siebie, np. zapisujesz się na kurs, fundujesz sobie wyjazd na weekend do spa, zapisujesz się na siłownię. Zaczynasz dbać o siebie, szukać przyjemności. W tym momencie mogą również pojawiać się uczucia smutku i zwątpienia, lęku o samotność na przemian z siłą do podejmowania działań i nadzieją, że wszystko się ułoży. Refleksje o związku. Jeśli pozwalasz sobie na wyrażanie uczuć, to możesz zobaczyć prawdę o relacji. Zaczniesz widzieć co nie działało, co ci się nie podobało. To jest moment, w którym rozliczasz się z tym, co było dla ciebie dobre, a co nie. Zaczynasz rozumieć, że to słuszna decyzja, że dzięki temu idziesz do przodu ze swoim życiem. To etap zrozumienia i przyjęcia tego, że się rozstaliście. Zaczynasz akceptować rozstanie. Jeśli byłeś skrzywdzony możesz przebaczyć. Miniony związek staje się kolejnym ważnym doświadczeniem w twoim życiu, wyciągasz z niego wnioski i je przyjmujesz. Dalej pojawia się otwartość na świat i innych ludzi i szansa na stworzenie nowej dobrej dla ciebie relacji. Tak wyglądają etapy żalu po rozstaniu. Jeśli przejdziesz cykl żałoby w całości, jesteś gotowy na nowe relacje. Psychoterapia po rozstaniu. Przejście wszystkich etapów żalu po rozstaniu nie zawsze się udaje. Niektórzy zatrzymują się w momencie gniewu i zawiści do drugiej osoby lub smutku i rozpaczy. To nie pozwala im zakończyć relacji, emocjonalnie cały czas są związani z osobą, która odeszła. To utknięcie może trwać latami i nie pozwala na budowanie nowych dobrych relacji. Co wtedy zrobić? Możesz uświadomić sobie jak wyglądał twój proces przeżywania żalu po stracie, i rozpoznać na którym etapie zatrzymałeś się. Jeśli czujesz, że twoja strata była dla ciebie bolesna i bardzo cierpisz lub zatrzymałeś się na którymś etapie i chcesz przejść dalej przez cykl rozpaczy, psychoterapia może ci w tym pomóc. W naszym gabinecie terapeutycznym pomagamy poradzić sobie z różnymi stratami. Psychoterapia po rozstaniu, po rozwodzie, po śmierci bliskiej osoby pomaga poradzić sobie z często zalewającymi uczuciami smutku, żalu, gniewu i niesprawiedliwości. Psychoterapia skoncentrowana na emocjach pomaga w przeżyciu w atmosferze troski i wsparcia trudne i często zablokowane emocje. A to ich odblokowanie i doświadczenie pozwoli znaleźć ukojenie i otworzyć się na miłość i szczęście. Photo by Ethan Sykes on Unsplash

Rozstanie cytatyNajlepsze cytaty o rozstaniuCytaty rozstanieKliknij w wybrany cytat, aby go skopiowaćNajlepsze cytaty o rozstaniuPrzygotowałam dla Was duża kolekcję najlepszych cytatów o rozstaniu. Poniżej znajdziecie najlepsze sentencje, które są czasami pozytywne a czasami smutne. Znajdziecie też piękne aforyzmy, inspirujące hasła oraz motywujące złote się nimi ze swoimi rozstanieKliknij w wybrany cytat, aby go skopiować“Dziękuję, że kochasz mnie dość mocno, by pozwolić mi odejść.”– Melissa de la Cruz“Nigdy nie odczuwa się miłości tak silnie, jak wtedy, kiedy wydaje się, że lada chwila ją utracisz… – Madeleine Lowe“W chwilach, kiedy masz stracić coś, co wydaje się wszystkim… W tych sekundach bezradności zatapiasz się we wspomnieniach i zastanawiasz się, czy jest coś, co mógłbyś zrobić. Co jeszcze powiedzieć, by zatrzymać to, dzięki czemu chcesz oddychać. I nagle te wszystkie banały z podniosłych piosenek na cześć miłości, z tych łzawych poematów stają się dotkliwie prawdziwe. Uśmiechają się do ciebie, a ty spadasz, spadasz i spadasz. Jak mogłam to przeoczyć?”– Darkss“Czasami naprawdę wydaje mi się, że nie ma sensu przyjaźnić się z ludźmi. Po chwili odchodzą z twojego życia i pozostawiają po sobie ból, który jest gorszy od pustki, jaką się miało w sercu zanim przyszli.”– Lucy Maud Montgomery“Chyba dlatego nazywamy ludźmi “byłymi” – bo ścieżki, które krzyżują się w środku, na końcu się rozchodzą. Zbyt łatwo jest widzieć x jako przekreślenie. Nie jest nim, ponieważ niczego nie da się tak po prostu wykreślić. X to wykres dwóch ścieżek.”– David Levithan“Nie utrudniaj tego, pomyślał. Zawsze tak mówiły, te uosobienia wdzięku, egoizmu i bezradności, kiedy zamierzały złamać komuś serce. Nie utrudniaj mi tego! Czy kiedykolwiek zastanowiły się, czy nie utrudniają tego partnerowi? Ale czy nie byłoby jeszcze gorzej, gdyby rzeczywiście o tym myślały? Czy nie byłoby w tym czegoś z owej fatalnej litości, która trzyma w rękach pokrzywy i jednocześnie bez zastanowienia nimi głaszcze.”– Erich Maria Remarque“Mój związek z tobą, umiłowana, był tylko związkiem przypadkowych towarzyszy podróży. Dobry był póty, póki szliśmy w tę samą stronę – jeśli uprzemy się utrzymywać go nadal, będzie nas tylko krępował. Jego pęta pozostawiamy teraz za sobą. Wyruszamy w dalszą podróż i wystarczy, jeśli mijając się spojrzymy na siebie albo dłonie nasze się dotkną. A potem? Potem jest szerszy gościniec świata, nieustający nurt powszechnego życia.”– Rabindranath Tagore“Tysiąc sposobów, by powiedzieć żegnaj,Tysiąc sposobów, by uronić łzę jedną,Tysiąc sposobów, by nałożyć kapeluszNim po raz ostatni wyjdziesz na wołam: – żegnaj, żegnaj, żegnaj!Krzyczę to tak głośno, głośnoBo następnym razem, gdy odzyskam głos,Może być już za późno.”– Maggie Stiefvater“–Miłość jest czymś strasznym – odparła mama spokojnie.”– Lecz jeszcze gorsze jest zaprzeczenie miłości. Chcesz się męczyć i do końca życia zastanawiać, czy nie odeszłaś zbyt szybko, zbyt łatwo? Martwić się, czy jeszcze kogoś w życiu pokochasz?”– Kristin Hannah“Moje dni są teraz puste, moje życie się skończyło. Udaję, że żyję. Udaję, że się śmieję, że słucham, że odpowiadam na pytania. Każdego dnia czekam na znak, na gest. Żebyś wyzwolił mnie z tego ciemnego lochu, w którym mnie zostawiłeś i żebyś mi powiedział dlaczego to mnie porzuciłeś?”– Guillaume Musso“Nad wodą ławka trawą porosłaJak zimna płyta mogiły…Tu dwoje imion dwaj zakochaniWyryli w podpis siedzieli, patrząc na siebie…Może nie żyją w tej chwili?A jeśli żyją, kochając innych,to też tak, jakby nie żyli.”– Maria Pawlikowska–Jasnorzewska“Trzeba przecież do tego nie lada jajec, żeby rzucić tak drugą osobę, z którą się tyle przeżyło. Wspólne doznania, przygody i wspaniałe chwile oblepiają człowieka jak taki słodki lep, coś miłego w dotyku, a jednocześnie cholernie zdradliwego, bo ani się człowiek zorientuje, a ten lep prowadzi przed ołtarz, do żłobka i życie bez sensu. Czasem dochodzi do tego miłość, i tym szczęściarzom zazdroszczę. Dużo częściej jednak, tak mi się przynajmniej wydaje, nie jest to miłość, ale ten zwyczajny słodki lep.”– Jakub Małecki“Nie rozważam rozstania, bo to byłby cios dla nas obojga. Najgorsze jednak, że nie potrafię też pomyśleć o ślubie, o wspólnym życiu tak już na dobre i złe. Przyzwyczajenie – tu, zdaje się, tkwi problem. Przyzwyczajenie to najgorsze, co może przydarzyć się w związku. I mnie się przydarzyło.”– Jakub Małecki“Bo jak można żyć, gdy nas odarto z miłości, on dokładnie to zrobił, zdarł ze mnie cienką skórę swej miłości, chociaż nie zawsze ją czułam, wiedziałam, że istnieje, przecież obrotów Ziemi też się nie czuje.”– Zeruya Shalev“Co mam zrobić teraz, gdy odszedłeś?Jeśli nic się nie zmieni, a tak zwykle bywa,usiądę w kącie i zapłaczę, aż moje serce skamieniej z przez chwilę bez ruchu, jak zastygło, skamieniało we przepełnia mnie ogromna odczuwam strach, ból, samotność, dopóty, dopóki nie skamienieje z bólu,wspominając przeszłość.”– Peter Alexander McWilliams“(…)kiedy zostawia nas ktoś, kogo się kochało i w czyją miłość się wierzyło, to jakby się straciło kawałek siebie.”– Barbara Mujica“Miłość potrafi ranić. Nie ma nic bardziej bolesnego, niż rozstanie. Aby pokochać po raz drugi, trzeba nauczyć się ufać.”– Nicholas Sparks“Miłość, żeby to tak podsumować, ma prędkość światła; rozstanie – prędkość dźwięku.”– Josif Brodski“Miała wrażenie, że byli całością, że całość tę rozerwano siłą, i jeszcze nie do końca wierzyła w rozstanie.”– Luanne Rice“Czasami pożegnanie jest jedyną drogą. Koniec też może być przeznaczeniem, jak szansa, którą trzeba odrzucić, by kiedyś dostać inną, lepszą.”– Darkss“Nie docenia się dobrodziejstwa rozstań, a przecież rozejście się ma taką samą wartość jak spotkanie – stanowi początek nowego sposobu na życie.”– Éric–Emmanuel Schmitt“Rozstanie jest małą próbką śmierci z możliwością zmartwychwstania. A ponieważ ta możliwość istnieje, trzeba z uśmiechem opłakiwać umarłych.”– Stanisława Fleszarowa–Muskat“Kochajmy się dopóki mamy złudzenia, kiedy je stracimy, lepiej się rozstańmy.”– Éric–Emmanuel Schmitt“Odeszła, wiedząc, że ani przy nim, ani bez niego nie będzie szczęśliwa… – Jolanta Kwiatkowska“Im dłużej na Ciebie czekałam, tym bardziej mi Ciebie dłużej na Ciebie czekałam, tym bardziej opóźniałeś swój powrót, bardziej lekceważyłeś, deptałeś, gardziłeś.”– Éric–Emmanuel Schmitt“Masz kogoś przez jakiś czas, a potem w jednej chwili już nie masz.”– Elizabeth Gilbert“I mieliśmy razem trwać i nic z tego kurwa mać.”– Joanna Chmielewska“W życiu trzeba przede wszystkim obrać właściwy kurs, a potem omijać mielizny i rafy. Trzeba być kapitanem swojego statku. Ktoś z załogi może odejdzie. To normalne. Odchodzą od nas różni ludzie. Trzeba im na to pozwolić, mimo że nie zawsze tego chcemy, nie zawsze jesteśmy gotowi na rozstanie. Ale nie możemy za nich decydować. Cieszmy się, że mieliśmy ich przy sobie przez lata, dni czy choćby godziny. Każdy człowiek ofiarowuje nam coś innego, wnosi coś do naszego życia.”– Gabriela Gargaś“Już nigdy więcej nie wspominałam o tym, że go lubię, a może nawet kocham. Bałam się, że znowu odejdzie. To bardzo bolesne doświadczenie, gdy jedzie się do jakiegoś innego miasta tylko po to, żeby się przekonać, że “nas” już nie ma.”– Mu Zimei“Istnieją małżeństwa, które z czasem po prostu gniją i są skazane na zagładę. Wyrwanie się z dotkniętego zarazą małżeństwa nie musi oznaczać moralnego niepowodzenia, czasami wręcz wyraża przeciwieństwo rezygnacji: początek nadziei.”– Elizabeth Gilbert“Lubię patrzeć, jak ludzie łączą się po rozstaniu, może to głupie, ale nic nie poradzę, lubię patrzeć, jak ludzie biegną do siebie, lubię te pocałunki i łzy, tę niecierpliwość , historie, z których opowiadaniem nie nadążają usta, te uszy, za małe, żeby wszystko chłonąć, oczy, które nie mogą od razu przyswoić wszystkich zmian, lubię uściski, tulenie się do siebie, koniec tęsknoty za kimś.”– Jonathan Safran Foer“Wiem, że już nigdy nie będziemy razem, więc dlaczego wciąż rodzą się słowa w mojej głowie, które wzywają cię do powrotu? Dlaczego stale wiążę swoje plany życiowe z tobą?”– Peter Alexander McWilliams“Czasami nawet kiedy człowiek wie, że nie ma racji, musi wrócić, żeby nabrać sił i dopiero wtedy odejść na dobre.”– Eric Jerome Dickey“Człowiek zna to, z czym się rozstaje, ale nie ma pojęcia, co takiego zastanie zamiast tego.”– Federico Moccia“Chciałabym go zapytać, dlaczego mnie tak podle zostawił. I dlaczego mi nie powiedział z jakiego powodu. Dla kobiety to ogromnie ważne wiedzieć. Ta wiedza, dlaczego mężczyzna nagle postanawia odebrać kobiecie swoją uwagę, czułość i opiekę, wartość w sobie ogromną niesie.”– Janusz Leon Wiśniewski“Czas rozdziela tych, którzy się kochają, i nic nie trwa bez końca.”– Anna Gavalda“Kiedy od mężczyzny odchodzi kobieta, to odchodzi kobieta. A kiedy od kobiety odchodzi facet, to wali jej się cały świat.”– Maria Czubaszek“[…] często najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić – nieraz na zawsze.”– Marek Hłasko“Tak, każdemu się wydaje, że umrze, kiedy zostaje rozdzielony z ukochaną osobą.”– Mathias Malzieu“Myślałem, jaką okrutną zagadką jest życie. Ludzie spotykają się i rozstają ze sobą niby jesienne liście pędzone wiatrem. Daremnie wzrok usiłuje zachować w pamięci twarz, sylwetkę, ruchy ukochanej istoty – po kilku latach nie pamięta się już, czy oczy miała niebieskie, czy czarne… – Nikos Kazantzakis“Trudno jest rozstać się z jakimś nawykiem i nie mieć uczucia, że to ostateczne pożegnanie.”– Héctor Bianciotti“(…) Mały Książę oswoił lisa. A gdy godzina rozstania była bliska, lis powiedział:– Ach, będę płakać!– To twoja wina – odpowiedział Mały Książę – nie życzyłem ci nic złego. Sam chciałeś, abym cię oswoił…– Oczywiście – odparł lis.– Ale będziesz płakać?– Oczywiście.– A więc nic nie zyskałeś na oswojeniu?– Zyskałem coś ze względu na kolor zboża (…) – Antoine de Saint–Exupéry“Odkąd mnie zostawiłeś, nie zrobiłam nic nie jest tak ważne jak ty.”– Peter Alexander McWilliams“A kiedy ona cię kochać przestanie, zobaczysz noc w środku dnia, czarne niebo zamiast gwiazd, zobaczysz wszystko to samo, co ja.”– Edward Stachura“Tak, tak… Rozstania są jak małe śmierci. Po każdym z nich umiera cząstka nas. Czasami udaje się nam załatać powstałą dziurę kawałkiem nowego siebie, czasami nie. Tak czy siak, rozstania zmieniają nas w większym czy mniejszym stopniu.”– Wojciech Świdziniewski“Nasza miłość była silna, ale także spokojniejsza, dojrzalsza, i może miłość wcale nie powinna taka być. Wiedziałem, że rozstanie będzie bolesne, ale nie druzgoczące. Zastanawiałem się, czy to również przychodzi wraz z dojrzałością, czy może po wielu latach sercowych zawodów w końcu zaczynasz się bronić.”– Harlan Coben“Dzieliśmy ze sobą wiele pięknych chwil, a Ty uczyniłaś moje życie…uczyniłaś je prawdziwym życiem. Niczego nie żałuję. Ale jestem jedynie rozdziałem w Twoim życiu – będzie ich znacznie więcej. Zachowaj w pamięci nasze cudowne wspomnienia, ale proszę, nie bój się tworzyć nowych.”– Cecelia Ahern“Pożegnania rzadko spełniały pokładane w nich oczekiwania. Teraz to wiedziała. Nie przez niego wyjechałam. Dla niego chciałam zostać.”– Abbi Glines“To musiało być dla pani strasznie upokarzające, żeby tak zostać przed ołtarzem. Cały świat się dowiedział, że on pani nie chce.”– Milczała.”– Mężczyzna, któremu pani ufa. Którego pani kocha. Całe tygodnie, może miesiące, oszukuje panią. Prawdopodobnie śmieje się za pani plecami. Taki człowiek nie zasługuje na kobietę taką jak pani. Ale pani i tak go kocha. A on sprawia pani tylko ból.”– Tess Gerritsen“Kiedy kończy się jakiś związek, nie kochanka wtedy poznajesz. Poznajesz siebie samego.”– Miller“Będzie mi brakowało tego, że ciebie mi brakowało samotnych oczekiwań na twoje przyjście. Będzie mi brakowało radości naszych spotkać i bólu naszych rozstań. A po pewnym czasie będzie mi brakowało tego, że już nie brakuje mi ciebie.”– Peter Alexander McWilliams“Każde spotkanie doprowadza do rozstania i tak zawsze będzie, dopóki życie jest śmiertelne. W każdym spotkaniu jest część żalu z rozstania, ale w każdym rozstaniu jest ta sama ilość radości ze spotkania.”– Cassandra Clare“Miała niezachwianą pewność co do jego uczuć. Była szczęśliwa, niczego nie podejrzewając (…) W konsekwencji wiadomość o rozpadzie ich związku uderzyła w nią z całą siłą. W jednej sekundzie została odtrącona. Zniszczona. Po prostu zapomniała, że trzeba się osłaniać. Podobnie jak ofiary poważnych wypadków, nigdy już nie miała odzyskać w pełni dawnej sprawności.”– Philippe Besson“Hollywood było miastem niezliczonych rozstań, kosmosem kruchych miłości i malowanych płócien.”– Michel Schneider“Kochankowie zawsze się rozstają z tych samych przyczyn, które ich wcześniej połączyły.”– Éric–Emmanuel Schmitt“Miałam w zwyczaju zapadać się pod ziemię jak świstak po każdym nieudanym związku. Nie potrafiłam tak po prostu otrzepać się i pójść dalej. Spróbować znowu. Mogła mi pomóc jedynie pokrewna, silna dusza, która pochyliłaby się nade mną, złapała za ramię i wyciągnęła z bagna apatii.”– Jill Smolinski“A przecież od rozstania z ludzkością na zawsze dzieli nas jedynie kilka brakujących uderzeń serca.”– Jostein Gaarder“Zaczynasz się martwić, potem zaczynasz rozumieć i wreszcie wiesz. Może nie chcesz, może wmawiasz sobie, że kochankowie, jak lekarze, co rusz mylą się w diagnozach, ale w głębi serca wiesz.”– Stephen King“Jeśli starcie nie wybuchło zaraz, to dlatego, iż nie odchodzi się, gdy już się nie kocha. Jedna chwila odrywa człowieka od człowieka i jedno drgnięcie serca zrywa więzy, które splatały lata. Jest się już tak daleko, że nie czuje się nawet potrzeby porzucenia i odejścia. To z początku nie istnieje. Zresztą ta chwila decydująca pozostaje najczęściej nieznana. Odnajdujemy ją nieraz po latach dopiero, gdy wszystko się już dokonało i niczego zmienić nie można.”– Jerzy Andrzejewski“(…) jaką okrutną zagadką jest życie. Ludzie spotykają się i rozstają ze sobą niby jesienne liście pędzone wiatrem.”– Nikos Kazantzakis“Trudno mi się z Tobą rozstać. Ale kocham cię i nie chcę stracić tego uczucia. Wolę wyrzec się ciebie, niż żyć z tobą, nie umiejąc cię kochać. Już ból, jaki będę nosił w sercu przez całe życie, wydaje mi się znośniejszy.”– Haruki Murakami“Czasem miłość oznacza cierpienie rozstania, jednak tylko ta najprawdziwsza, najszczersza, bezwarunkowa, daje pewność powrotu.”– Katarzyna GrabowskaŚŚ“Poza tym to nie jest tak, jak gdybym miała cię już nigdy nie zobaczyć. To właśnie w końcu sobie uświadomiłam. Owszem, będzie trudno, lecz czas biegnie szybko… ani się nie obejrzymy, a znów się spotkamy. Wiem to. Czuję to. Podobnie czuję, jak bardzo ci na mnie zależy i jak bardzo cię kocham. W głębi serca jestem przekonana, że to nie koniec i że powiedzie się nam. Wielu parom się udaje. Zgoda, wielu parom nie wychodzi, ale one nie mają tego co my.”– Nicholas Sparks“Istnieją słowa, które wypowiadamy dopiero wtedy, gdy nie są już prawdziwe: “Kocham cię”. Oraz inne słowa: “Już cię nie kocham”, które mówimy, by stały się prawdziwe.”– Michel Schneider“Zakochała się w czymś, co odeszło, a nie ma nic tragiczniejszego niż miłość z góry skazana na niepowodzenie.”– Sabiha al–Khemir“Nasze życia rozchodzą się, ja jestem jego nieszczęściem, a on moim i zmienić ani mnie, ani jego niepodobna, wszystkie próby zawiodły, mechanizm popsuł się.”– Lew Tołstoj“Od chwili rozstania Alai będzie kimś obcym, z własnym życiem, które nie będzie częścią Endera. A to znaczy, że kiedy się spotkają, nie będą już się znali.”– Orson Scott Card“Czasem depresja mnie zżera i trudno mi uwierzyć, że cały świat nie zatrzymuje się, by cierpieć razem ze mną. Nie mogłam się poruszyć po tym, jak Rafe mnie zostawił.(…)Byłam przylepiona jak guma do żucia do podeszwy czyjegoś buta, uczepiona kogoś, kto mnie nie chciał, kto deptał po mnie, a mimo to nie mogłam się odlepić.”– Elizabeth Wurtzel“Odeszła tak jak oddala się czas, gdy staje zegar. Bez jednego słowa, bez spojrzenia.”– Yasmina Khadra Tagi: ⭐ smutne cytaty o rozstaniu, Cytaty o rozstaniu i tęsknocie, Cytaty o rozstaniu i powrotach, Cytaty o rozstaniu i miłości, Cytaty o rozstaniu z mężem, Cytaty o rozstaniu z przyjacielem, ból cytaty o rozstaniu, rozstanie cytaty z piosenek, rozstanie cytaty sentencje, cytaty rozstanie z przyjacielem, miłość rozstanie cytaty, rozstanie z klasą cytaty, rozstania cytaty aforyzmy, odejść rozstanie cytaty, Dobre cytaty po rozstaniu dla otuchyO mnie Jestem doświadczoną kobietą, wróżką i numerologiem. Moja sprawność w interpretacji rozkładów kart tarota i uzupełnianie jej numerologią zadziwia często nawet mnie, stąd pewnie tak spore zainteresowanie moimi wróżbami. Oprócz wiedzy teoretycznej i praktycznej, wykazuję się również szczerością w moich wróżbach, dlatego masz pewność, że powiem Ci zawsze to co pokazały mi karty a nie to,co chcesz usłyszeć Zawsze stawiam na szczerość i prawdę rozkładając karty, ponieważ to zawsze popłaca. Więcej o mnie przeczytacie Państwo tutaj: o mnie W przypadku zainteresowania moimi wróżbami proszę o kontakt pod tym adresem e-mail: wrozka@ Lub za pomocą formularza kontaktowego na stronie zamów wróżbę. Pozdrawiam o mnie “Serdecznie dziękuję za profesjonalizm. Jestem w pełni usatysfakcjonowana, ale nie tylko z tego powodu, że wróżba okazała się w konsekwencji bardzo pozytywna, ale głównie dlatego,że poczułam się poważnie potraktowana,a kwota, którą zapłaciłam była w pełni uzasadniona ;)Życzę Pani pomyślności w życiu osobistym jak i w życiu wróżki, a w pracy dużej ilości osób tak samo wdzięcznych jak ja. Pani praca przynosi wymierne efekty i jest bardzo potrzebna. Oprócz ogromnej wiedzy i wyczucia tematu posiada Pani wyjątkowe zdolności wczuwania się w psychikę danej osoby, co świadczy też o dużej wiedzy z zakresu psychologii człowieka. Serdecznie pozdrawiam i ślę Pani dużo pozytywnej energii :)” Pani Danuta “Droga Otylio, dziękuję Tobie za tak szybką odpowiedz, to co napisałaś podniosło mnie na duchu. Mam na dzieję że Twoja wróżba się spełni, Jeszcze raz dziękuję i myślę że w niedługim czasie zwrócę się do Pani po pomoc.” Pan Tomasz “Witam, Bardzo Pani dziękuję. Ta wróżba pojawiła się w idealnym momencie - napełniła nadzieją i dodała sił. Myślę, że nadchodzący czas będzie dla mnie trochę lepszy niż się spodziewałam. Jeszcze raz dziękuję. ” Pani Katarzyna KLIKNIJ, aby zobaczyć wszystkie opinie

W przeddzień przyjazdu babcia wysłała jeszcze list, by zawiadomić, że na pewno przybędzie. List ten przyniósł Pietrek z rana, kiedy idąc na pastwisko wstąpił po Białaskę i Buraskę. Dziadek z dziewczętami i kozami stał przed chatą. Pietrek, ujrzawszy ich, zbliżył się z wolna, podał list dziadkowi i uskoczył w bok, potem pobiegł pod górę. – Dziadku – spytała Heidi – dlaczego Pietrek ostatnio zachowuje się tak, jak ten stary kozioł ze stada, kiedy się boi bata. – Możliwe, że i Pietrek czuje bat, na który zasłużył – odpowiedział dziadek. Heidi wzięła się do sprzątania chaty, żeby babcia zastała wszystko w należytym porządku. Minął poranek i dziewczęta mogły się już lada chwila spodziewać babci. Starannie ubrane, usiadły na ławce przed domem czekając na gościa. Dziadek wrócił z pola z bukietem błękitnych gencjan, które zaniósł do chaty. Heidi co chwila zrywała się z ławki i spoglądała w dół, czy nie widać babci. Niedługo ujrzała kilka osób, zbliżających się coraz bardziej, aż wreszcie wszyscy znaleźli się na górze i babcia ze swego konia dostrzegła dziewczynki. – Co ja widzę, Klarciu, dlaczego nie siedzisz w swoim fotelu? Czy to możliwe? – zawołała przestraszona i szybko zsiadła z konia. Zanim jednak podeszła bliżej, zawołała klasnąwszy w najwyższym podnieceniu w dłonie: – Klarciu, czy to ty, czy nie ty? Masz takie okrągłe policzki, a jakie rumiane! Dziecinko! Nie poznaję cię! Babcia pośpieszyła ku wnuczce, gdy nagle Heidi wstała z ławki, a Klara oparłszy się na jej ramieniu, przeszła spory kawałek. Starsza pani widząc to, stanęła w miejscu jak wryta. Sądziła wystraszona, że Heidi wyprawia jakieś niesłychane figle. Ale przecież widziała, że Klara pewnie i śmiało kroczy obok Heidi, a po chwili zawróciły z rozpromienionymi ze szczęścia twarzyczkami. Babcia podbiegła do nich. Płacząc ze szczęścia i radości objęła Klarę i Heidi, potem znów Klarę, nie mogąc słowa wymówić ze wzruszenia. Nagle wzrok jej padł na Halnego Stryjka, który stał w pobliżu i uśmiechał się przyjaźnie. Babcia ujęła Klarę pod rękę i podeszła do niego wydając okrzyki zachwytu i podziwu. Puściła Klarę i chwyciła ręce dziadka. – Drogi, kochany Halny Stryjku! Ile wam zawdzięczamy! To wasze dzieło! Wasza zasługa! – I Pana Boga, słońca i powietrza górskiego – wtrącił dziadek z uśmiechem. – Tak, i na pewno naszej Białaski – dodała Klara. – Babciu, żebyś widziała, jak chętnie piję kozie mleko i jakie jest smaczne! – Tak, to widać po twoich policzkach, Klarciu – powiedziała babcia śmiejąc się. – Wiesz, rzeczywiście trudno cię poznać. Przytyłaś i urosłaś w ciągu tak krótkiego czasu, że to doprawdy nie do uwierzenia! Trzeba natychmiast zadepeszować do tatusia, ale nie podamy mu przyczyny. Będzie to największą radością dla niego! Drogi Halny Stryjku, jak to załatwić, tragarze zapewne już odeszli. – Tak, poszli już, ale jeżeli pani zależy na pośpiechu, to przywołamy Pietrka–Koźlarza. On ma dużo czasu. Dziadek odszedł na bok i gwizdnął tak głośno, że odbiło się tysięcznym echem. Nie trwało długo i Pietrek przybiegł. Wiedział, czyj to gwizd i pobladł śmiertelnie. Sądził, że dziadek wzywa go na rozprawę. Ale dano mu tylko kawałek zapisanego papieru, a dziadek kazał oddać to zaraz na poczcie we wsi. Zapłatę, powiedział, uiści sam, gdyż Pietrek nie nadawał się do załatwienia dwóch spraw naraz. Wziął papier i odetchnąwszy z ulgą odszedł. Usiedli teraz przy stole i zaczęto opowiadać babci szczegółowo o wszystkim. Babcia wciąż przerywała okrzykami: – Czy to możliwe? Czy to nie sen? Czy ta pulchna, rumiana dziewczynka to rzeczywiście moja dawna, blada, chora Klarcia? Tymczasem pan Sesemann pozałatwiał wszystkie interesy w Paryżu i chciał sprawić córce niespodziankę. Nie zawiadamiając matki, wsiadł pewnego dnia do pociągu i pojechał do Ragaz, stęskniony za córeczką, której nie widział prawie całe lato. Przybył w parę godzin po wyjeździe matki na halę. Dowiedziawszy się o tym, pojechał powozem do Mayenfeldu, a stamtąd do wioski. Od osiedla szedł z coraz to większym trudem, nie wiedząc nawet, czy dobrą obrał drogę. Nigdzie jakoś nie mógł dojrzeć żadnej chaty, a wiedział, że w połowie drogi powinna się znajdować chata Pietrka–Koźlarza. Rozglądał się wokoło, gdy nagle zobaczył kogoś zbiegającego z góry. Był to Pietrek z depeszą w ręce. Kiedy chłopiec zrównał się z nim, pan Sesemann skinął na niego. Pietrek zbliżył się z wahaniem. – Powiedz mi chłopcze, czy dojdę tą drogą do chaty Halnego Stryjka, u którego są goście z Frankfurtu? W odpowiedzi usłyszał przeraźliwy okrzyk strachu. Pietrek tak gwałtownie skoczył w bok, że zachwiał się, wywinął kozła i potoczył w dół jak fotel, na szczęście nie z takim samym rezultatem. Depesza wyleciała mu z ręki i pofrunęła w przepaść. – Jaki bojaźliwy jest ten mały góral – powiedział do siebie pan Sesemann. Sądził, że zjawienie się cudzoziemca zrobiło na Piotrku takie wrażenie. Nie namyślając się długo, ruszył dalej pod górę. Pietrek nie mogąc znaleźć punktu oparcia, toczył się coraz niżej w dół, wywijając dziwaczne kozły. Bał się jednak nie z tego powodu. Był przekonany, że pan, którego spotkał, to nikt inny, tylko urzędnik z Frankfurtu, bo po cóż by się pytał o chatę Halnego Stryjka? Długo jeszcze staczał się w dół, aż wreszcie udało mu się chwycić rękoma gęsty krzak i zatrzymał się, odetchnąwszy z ulgą. – Znowu coś leci z góry! – rozległ się nagle głos tuż koło Pietrka. – Ciekawe, co tam znowu jutro zepchną? Był to piekarz, który śmiał się z Pietrka. Pietrek zrozumiał, że piekarz musiał wiedzieć, kto strącił fotel z góry. Bez słowa odwrócił się i co tchu popędził z powrotem na górę. Najchętniej położyłby się do swego łóżka, gdzie się czuł najbezpieczniej. Ale pozostawił kozy na górze, a Halny Stryjek zapowiedział, żeby natychmiast wracał. Pojękując ze strachu i z bólu, powracał na halę. Pan Sesemann zaś, wkrótce po rozstaniu z Pietrkiem ujrzał chatę i wiedział, że jest na właściwej drodze. Raźniej zaczął iść naprzód i wreszcie po długiej, uciążliwej wędrówce dotarł do celu. Przyśpieszył kroku. Za chwilę zaskoczy Klarę. Ale dostrzeżono go z góry i przygotowano mu niespodziankę, o jakiej nigdy nawet nie marzył. Kiedy znalazł się na górze, dwie postacie wyszły mu od strony chaty na spotkanie. Była to wysoka dziewczynka o jasnych włosach i pełnej rumianej buzi, oparta na ramieniu małej Heidi, której ciemne oczy skrzyły się z radości. Pan Sesemann skamieniał. Stał jak wryty i patrzył na zbliżające się dzieci. Nagle łzy trysnęły mu z oczu. Wspomnienia stanęły przed nim. Tak właśnie wyglądała matka Klary, z jasnymi włosami i rumianymi policzkami. Pan Sesemann nie wiedział, czy to sen, czy jawa. – Tatusiu, czy mnie nie poznajesz? – zawołała promieniejąca radością Klara. – Aż tak bardzo się zmieniłam? Pan Sesemann podbiegł do swojej córki i objął ją mocno. – Tak, zmieniłaś się bardzo! Czy to możliwe? Czy to prawda? Czy to ty jesteś, moja Klarciu? – powtarzał raz po raz, to wypuszczając córkę z ramion, by się jej przyjrzeć, to znów chwytając ją w objęcia. Teraz podeszła babcia, nie mogła już dłużej czekać, by ujrzeć szczęśliwą twarz syna. – No, mój drogi, co ty na to? – zawołała do niego. – Niespodzianka, którą nam sprawiłeś jest piękna, ale ta, którą sprawiła Klarcia, jest znacznie piękniejsza, prawda? – I szczęśliwa powitała serdecznie syna, mówiąc: – A teraz, mój kochany, chodź ze mną, przywitasz Halnego Stryjka, który jest naszym największym dobroczyńcą. – O, tak, ale muszę też przywitać naszą kochaną Heidi! – zawołał pan Sesemann, całując przyjaciółkę córki w czoło i ściskając jej rączkę. Babcia zaprowadziła syna do Halnego Stryjka. Mężczyźni zaczęli sobie serdecznie ściskać dłonie. Szczęśliwy ojciec wyraził podziw dla dokonanego cudu i gorąco podziękował. Babcia odeszła, by im nie przeszkadzać. Udała się pod stare jodły i tam spotkała ją nowa niespodzianka. Między drzewami, gdzie opuszczone gałęzie pozostawiły kawałek wolnego miejsca, stał ogromny krzak przecudnych, szafirowych gencjan, tak świeżych, jakby tu właśnie wyrosły. Babcia klasnęła w ręce z podziwu. – Jakie piękne! – zawołała. – Heidi, droga Heidi, chodź tutaj! Czy to ty sprawiłaś mi tę niespodziankę? – Nie, babciu – powiedziała Heidi – ale wiem, kto to zrobił. – Takie właśnie rosną na pastwisku i jeszcze piękniejsze – wtrąciła Klara. – Ale zgadnij, babciu, kto przyniósł wczesnym rankiem te kwiaty! Klara uśmiechnęła się zagadkowo. Babcia przez chwilę myślała, że to Klara tego dokonała, ale uświadomiła sobie natychmiast, że pastwisko było jednak za daleko. Nagle dobiegł je jakiś szelest tuż za jodłami. Był to Pietrek, który widząc, nieznanego pana rozmawiającego z dziadkiem, chciał się tu skryć. Babcia poznała go i pomyślała, że to pewnie Pietrek przyniósł jej kwiaty, a teraz chowa się przez zbytnią skromność i wstydliwość. Postanowiła wynagrodzić go za to. – Chodź tu, chłopcze, chodź, nie wstydź się! – zawołała. Pietrek nie mógł się ruszyć ze strachu. Włosy stanęły mu na głowie, ale wiedział już, że nie zdoła się wymigać. Stracił całą siłę oporu. Blady i drżący wysunął się z gęstwiny. – No, chodźże, chodź! – zachęcała go babcia – i powiedz prawdę, czy to ty zrobiłeś? Pietrek wbił oczy w ziemię i nie widział palca babci, który wskazywał kierunek. Widział tylko Halnego Stryjka, rozmawiającego z groźnym urzędnikiem policji z Frankfurtu. Nie było już ratunku, wykrztusił więc słowo wyznania: – Tak. – No, więc! – zdziwiła się babcia – i cóż w tym strasznego? – To, że on...że on się zupełnie rozbił i nie można go już naprawić – wykrztusił wreszcie chłopiec z wielkim trudem. Kolana drżały mu ze strachu, tak że ledwo się mógł utrzymać na nogach. Babcia podeszła do dziadka. – Drogi stryjku – powiedziała współczująco – czy ten biedny chłopiec stracił rozum? – O nie – odpowiedział dziadek – tylko on właśnie był tym wiatrem, który strącił fotel i teraz boi się zasłużonej kary. Trudno było w to uwierzyć. Ale dziadek, który obserwował ostatnio dziwne zachowanie Pietrka, doszedł do słusznych wniosków. Babcia wysłuchawszy Halnego Stryjka powiedziała żywo: – Nie, drogi stryjku, nie karzmy tego biednego chłopca. Bądźmy pobłażliwi. Nie dziwię się wcale, że poniósł go gniew. Przyjechali obcy ludzie i zabrali mu Heidi. Nie mógł się na nas zemścić, więc wywarł gniew na fotelu. Powiedziawszy to, wróciła do wystraszonego Piotrusia. Usiadła na ławce pod jodłami, mówiąc łagodnie: – Chodź tu do mnie, chłopcze, chcę ci coś powiedzieć. Przestań drżeć ze strachu i słuchaj uważnie. Zrzuciłeś fotel na kółkach z góry, żeby się rozbił. To był zły postępek, o czym zapewne wiedziałeś i zasłużyłeś na karę. Obawiałeś się jej, więc się ukryłeś myśląc, że w ten sposób zataisz swój czyn. Wiedz o tym jednak, że Bóg widzi wszystko i żaden zły uczynek nie może zostać w ukryciu. Bóg dał człowiekowi sumienie, które ma mały ostry kolec i kłuje nim człowieka, który chce zataić zło, a winowajca nie ma ani chwili spokoju, bo ciągle myśli: Teraz wszystko się wyda! Życie upływa mu w ciągłym strachu i nie zna już radości. Cóż, Pietrku, czy nie tak było z tobą? Chłopiec ze skruchą skinął głową. – Nie przewidziałeś jeszcze jednego – ciągnęła babcia – że twój zły postępek wyszedł na dobre tej, którą chciałeś skrzywdzić. Nie mając fotela, Klara natężyła swą wolę i nauczyła się chodzić, by pójść zobaczyć kwiaty. Teraz częściej będzie spędzać dni na pastwisku, niż gdyby miała fotel. Widzisz więc, co się stało. Bóg może zamienić zło w dobrodziejstwo dla poszkodowanego. Ile razy weźmie cię ochota uczynić coś złego, przypomnij sobie, co ci mówiłam o sumieniu. Będziesz pamiętał? – Będę! – przyrzekł Pietrek przygnębiony, gdyż nie wiedział jeszcze, jak się to wszystko skończy. – Dobrze, sprawa jest załatwiona – powiedziała babcia. – Teraz dostaniesz coś na pamiątkę od gości z Frankfurtu. Powiedz mi tylko, chłopcze, co byś najbardziej chciał mieć? Pietrek podniósł głowę i wytrzeszczył na babcię oczy. Był pewien, że spotka go coś strasznego, a tu kazano mu wybierać sobie podarunek. Wszystko zmąciło mu się w głowie. – Tak, mówię to serio – zapewniła babcia – chcę ci podarować coś na pamiątkę od gości z Frankfurtu, na znak, że nie pamiętają ci już tego, coś zrobił. Czy rozumiesz, chłopcze? Zrozumiał wreszcie, że nie grozi mu kara, gdyż dobra pani wyrwała go ze szponów urzędnika policyjnego. Odetchnął z ulgą, jakby mu straszny ciężar spadł z serca. Postanowił od razu powiedzieć wszystko i dlatego rzekł znienacka. – Zgubiłem też ten papier. Babcia domyśliła się, o co chodzi i powiedziała łagodnym głosem: – Dobrze, że przyznałeś się. Gdy tylko wyzna się prawdę, od razu robi się człowiekowi lżej i wszystko jest w porządku. Pietrek mógł teraz zażądać, czego by tylko zapragnął. W wyobraźni ujrzał cały jarmark w Mayenfeldzie, gdzie było mnóstwo rzeczy. Ale nie mógł ich kupić, gdyż cały jego majątek wynosił pięć fenigów, każdy zaś przedmiot kosztował co najmniej dwa razy tyle. Nagle powiedział stanowczo: – Chciałbym mieć dziesiątkę! – Dość skromne życzenie! – zaśmiała się babcia. – Chodź tutaj! – Wyjęła z torebki dużego, nowego talara i dwie dziesiątki i rzekła: – Masz tu tyle dziesiątek, ile tygodni jest w roku! Będziesz mógł sobie co niedziela kupić coś za dziesiątkę. – Czy przez całe moje życie? – zapytał naiwnie Pietrek. Babcia wybuchnęła takim śmiechem, że mężczyźni zdziwieni przerwali rozmowę, by zobaczyć co się stało Babcia wciąż się śmiała. – Dobrze, niech się tak stanie. Zapiszę to w testamencie, a potem ty, mój synu, przejmiesz ten obowiązek i Pietrek–Koźlarz otrzymywać będzie przez całe życie dziesiątkę tygodniowo. Pan Sesemann skinął głową i roześmiał się także. Pietrek jeszcze raz popatrzał na swój skarb, czy nie zniknął. Potem powiedział: – Bóg zapłać! Uciekł w wielkich podskokach, ale nie przewrócił się, gdyż tym razem pędził go nie strach, lecz radość. Podczas obiadu spożytego wesoło na powietrzu rozmawiano o różnych sprawach, a Klara ujmując ojca za rękę powiedziała żywo: – Nie umiem ci powiedzieć, ojczulku, jak wiele zawdzięczam dziadkowi, ile dobrego zaznałam od niego. Chciałabym mu coś ofiarować, co by go choć w połowie tak uszczęśliwiło. – I ja tego pragnę. Przed chwilą właśnie myślałem o tym, w jaki sposób moglibyśmy się odwdzięczyć naszemu dobroczyńcy. Pan Sesemann wstał, podszedł do rozmawiającego z babcią Halnego Stryjka i powiedział: – Mój drogi przyjacielu, chcę panu coś powiedzieć. Od wielu lat nie zaznałem prawdziwej radości. Na nic mi był majątek i dobrobyt, skoro dziecko moje było tak chore. Dzięki panu, z pomocą Bożą, Klara odzyskała zdrowie. Proszę, teraz niech pan rozporządza mną i moim majątkiem. Chcę okazać swoją wdzięczność, chociaż niczym opłacić nie można tego, co pan dokonał. Dziadek uśmiechnął się i powiedział dobitnie: – Panie Sesemann, proszę mi wierzyć, że i ja się cieszę tym cudownym uleczeniem tu na hali. Ta radość całkowicie wynagradza mój znikomy trud. Niczego mi nie trzeba, a jak długo żyję, potrafię zapracować na siebie i na wnuczkę. Mam jednak troskę i gdyby mi została odjęta, byłbym całkowicie szczęśliwy. – Mów, drogi przyjacielu!– zachęcił go pan Sesemann. – Jestem już stary– ciągnął Halny Stryjek– i niedługo pożyję. Po mojej śmierci Heidi pozostanie sama i bez środków do życia, bo nie mam jej co zostawić. Niech mi pan przyrzeknie, że kiedy mnie już nie stanie, nie dopuści pan do tego, by Heidi poszła do obcych ludzi pracować na chleb. – Ależ drogi przyjacielu, o tym nie ma mowy – wybuchnął pan Sesemann – Heidi jest nasza. Zapytajcie mojej matki i córki, czy pozwoliłyby Heidi pójść do obcych! Ale dla waszego spokoju przyrzekam uroczyście i daję wam na to moją rękę, że nigdy Heidi nie zostanie bez opieki i nie zazna nigdy niedostatku. Heidi nie tylko w nas ma oddanych przyjaciół. Doktor z Frankfurtu czuł się dzięki Heidi tak szczęśliwy, że jeszcze tej jesieni likwiduje swoje interesy i na zawsze przenosi się tu, gdzie mu było tak dobrze. Babcia objęła ramieniem stojącą obok Heidi, przytuliła ją do siebie i spytała: – A ty , droga Heidi, jakie masz życzenie? – O, mam jedno gorące życzenie– zawołała dziewczynka żywo.– Chciałabym dostać dla babki moje łóżko z Frankfurtu z trzema wysokimi poduszkami i ciepłą kołdrą. Bo babce zawsze głowa spada w dół i nie może przez to oddychać, a kołdrę ma tak cienką, że kiedy idzie do łóżka, musi się owijać w chustkę, by w nim nie zmarznąć Wszystko to powiedziała Heidi jednym tchem chcąc jak najprędzej dojść do celu. – Dobrze drogie dziecko, że mi o tym przypomniałaś– powiedziała babcia– widzisz, w szczęściu bardzo łatwo zapomina się o tych, którzy cierpią niedostatek. Natychmiast poślemy do panny Rottenmeier telegram, by spakowała i wysłała łóżko, za dwa dni będzie już je babka miała. Heidi z radości zaczęła skakać, zatrzymała się jednak i powiedziała prędko: – Muszę pobiec do babki, tak mnie dawno nie widziała, a ona się bardzo niepokoi, kiedy mnie długo nie ma. Heidi pragnęła jak najszybciej przekazać babce radosną wiadomość. – Ależ Heidi – zauważył dziadek – kiedy się ma gości, nie ucieka się z domu! Babcia ujęła się za Heidi. – Drogi Stryjku! Heidi ma rację. Od naszego przyjazdu babce dzieje się krzywda, gdyż zabrały

Napisanie do byłego to prawdopodobnie pierwsza rzecz, którą masz ochotę zrobić po bolesnym rozstaniu w szale tęsknoty, po imprezie, gdy Ci źle i wszystko jest nie tak. To zupełnie normalne. Świat, jaki znasz, zawalił się z dnia na dzień i próbujesz odzyskać poczucie stabilizacji. Jednak niezależnie od tego, czy macie szansę do siebie wrócić, czy może to zakończone raz na zawsze – uwierz, że zasada zero kontaktu to jedyne zdrowe rozwiązane. A takich przecież szukasz, prawda? Dlaczego jest tak istotna? Na początku wyjaśnijmy sobie, czemu zawsze tak uparcie tłumaczę Wam, żeby po zerwaniu chociaż przez kilka tygodni zrobić sobie od siebie detox. Otóż, moje drogie, koniec relacji mało dla kogo jest prostą emocjonalnie sprawą. Nawet, jeżeli to Ty zainicjowałaś rozstanie, to kiedyś prawdopodobnie żywiłaś do tego człowieka uczucia, namiętność, przywiązanie. A kontaktowanie się mimo zerwania, to jak posypywanie świeżej rany solą. Nie miała się nawet jeszcze szansy dobrze zabliźnić, a Ty jej to tylko utrudniasz. Te wiadomości nie będą neutralne. Nie będą ułatwiać życia i nie będą o pogodzie. Będą wzbudzać emocje, pielęgnować urazy lub podsycać konflikty. Mogą prowadzić do podejmowania decyzji pod wpływem chwili, a tym samym powrotu do punktu, z którego chciało się zwiać. Rzućmy wszystko i znów bądźmy razem! Zapomnijmy, co się działo! To tak nie działa. Reanimowanie trupa Proces leczenia trwa, a jak masz go w ogóle zacząć, gdy ciągle karmisz emocje, które żywiłaś do Henryka? Zamiast iść naprzód, tkwisz w miejscu z nadzieją, że do siebie wrócicie. Nawet, jeżeli tak się stanie – czy to będzie zdrowy związek, w którym każdy miał szansę sobie wszystko na spokojnie przemyśleć, czy może szybki powrót do tego miejsca, w którym zdecydowaliście o rozstaniu? No właśnie. Z jakiegoś powodu do tego rozstania doszło. Dlaczego uważasz, że problem zniknął lub można o nim zapomnieć i żyć, jakby nic się wcześniej nie wydarzyło? Z lotu ptaka To spojrzenie z dystansem na Waszą relację uda się tylko wtedy, gdy naprawdę odetniesz się od byłego partnera. Brak kontaktu będzie bolesny, ale ostatecznie pomoże Ci przemyśleć swoje potrzeby, dojść do przyczyn rozstania i odkryć, czego tak naprawdę szukasz w drugiej osobie. Na świeżo, z głową pełną emocji i smutnych (lub zasmucających) wiadomości od byłego, nie będziesz w stanie tego zrobić. Szybko zaspokojona tęsknota ponownie spuści Ci klapki na oczy. Nie będzie przestrzeni na przeanalizowanie problemów. W ten sposób nie dasz sobie też szansy udowodnić, że możesz być szczęśliwa sama. Tylko odcięciem się od tamtego rozdziału grubą kreską pokażesz sobie, że jesteś silna i sprawcza, a za jakiś czas również gotowa na umawianie się z innymi. Można, ale po co? No dobrze, łatwo mówić, ale co w sytuacji, gdy żadne powyższe argumenty nie są Cię w stanie przekonać do odłożenia na bok telefonu? Zadaj sobie jedno pytanie: “Co w ten sposób chcę osiągnąć?”. Z jakiegoś powodu nie jesteście już razem. Czy ten powód zniknął magicznie w przeciągu kilku dni? A może właśnie o to chodzi – chciałabyś poznać przyczynę zerwania, dowiedzieć się, co on naprawdę myśli? Niestety, nie masz pewności, że usłyszysz całą prawdę. A nawet jeżeli, to może okazać się bardziej bolesna, niż myślałaś. Naprawdę dalej uważasz, że warto to sobie robić? Znam mnóstwo przypadków, w których najpierw czekało się na prawdę, a później w ogóle nie przyjmowało jej do wiadomości, bo wydawała się…zbyt mało prawdziwa. “Bo on zareagował na moje Story…” Skoro już wiesz, że zasada zero kontaktu to krok w stronę wyleczenia się po rozstaniu, czas przypomnieć sobie, z czym ona się wiąże. Pewne jej elementy są oczywiste – nie pisz, nie dzwoń, nie odpisuj, nie zoomuj, nie wysyłaj listów, życzeń urodzinowych i przesyłek do paczkomatu. Doradzam też, przynajmniej na jakiś czas, odobserwowanie kont ex-lubego w mediach społecznościowych. Jeżeli martwisz się o to, co sobie pomyśli, możesz też np. wyciszyć jego posty i Stories na Instagramie – media społecznościowe wiele nam w relacjach utrudniają, ale akurat tę funkcję warto wykorzystać. A z pozoru niewinne przeglądanie, z kim Zdzisiek bawi się dziś na Story, na pewno nie wpłynie na Ciebie dobrze. Podział znajomych i majątku Pewnie każda z nas czasem marzy, żeby funkcja “unfollow” istniała w prawdziwym świecie. Cóż, musimy sobie jednak poradzić inaczej. Ogranicz więc kontakt z byłym partnerem w realu – poszukaj nowego mieszkania, jeżeli mieszkaliście razem, przez pewien czas unikaj wyjść ze wspólnymi znajomymi (albo ustalcie, kto na jakiej imprezie się pojawi), nie szukaj też ciągłych pretekstów do spotkań. Półroczne oddawanie sobie rzeczy bywa kuszącą perspektywą tylko, jeżeli masz ochotę na miesiące pełne niespełnionej nadziei i grzebania w starych brudach. A gdy musisz załatwić pewne organizacyjne kwestie, to najlepiej poproś o pomoc przyjaciół (a w przypadku rozwodu czy opieki nad dziećmi – koniecznie dobrego prawnika). And the Oscar goes to… Uwierz, nic nie smakuje tak dobrze, jak świadomość, że dałaś radę! Twój palec dzieliły dosłownie milimetry od przycisku “wyślij”, a jednak powstrzymałaś się i możesz być z siebie dumna. A przede wszystkim – podarowałaś sobie czas i przestrzeń na wyleczenie się po nieudanej relacji. Więcej o tym, jak przeżyć rozstanie, przeczytasz też tu:

Pary rekordziści rozstają się nawet dziesiątki razy. Za każdym razem śmiertelnie poważnie. Już na zawsze i bez powrotu…Na jakiś czas, bo za chwilę znowu są razem. To ich patent na codzienność. Rozstawać się i schodzić. Gwałtownie kłócić i gorąco godzić. Zresztą nie tylko w takich skrajnych przypadkach podejmuje się decyzję o powrocie po rozstaniu. Okazuje się, że według niektórych statystyk nawet 40% par po rozstaniu próbuje zacząć jeszcze raz (Dailey i in., 2009) . I zazwyczaj, na co wskazują znowu statystyki, nie wychodzi im to najlepiej, w myśl zasady nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki (która nomen omen ma oznaczać, że nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeczy, bo za drugim razem rzeka po prostu będzie inna, z uwagi na upływ czasu i bieg prądu rzecznego. Nic nie pozostaje takie samo, wszystko się zmienia).Schodzimy się? Czyli już będzie dobrzeNie ma reguły, ale są pewne statystyki. W ich rozumieniu pary schodzące się po rozstaniu zazwyczaj (ale oczywiście nie zawsze!) budują mniej stabilne i szczęśliwe relacje niż pary, które nigdy się nie bardzo wiadomo. Okazuje się, że takie reaktywowane pary są mniej pewne siebie, mniej ze sobą związane, zgłaszają mniejszą satysfakcję ze związku i większą niepewność. Tak mówią tygodniach, miesiącach, latachRozstanie, zwłaszcza w długoletnich związkach to niezwykle trudny moment. Trzeba zakończyć coś, co pochłaniało naszą uwagę w wielkim stopniu, na nowo ułożyć sobie rzeczywistość, poradzić sobie z nową wersją siebie, już bez partnera, z innym trybem dnia, sposobem spędzania wolnego czasu. To rodzi wiele emocji. Często potrzebne jest odbudowanie poczucia własnej wartości, zwłaszcza jeśli powodem rozstania była zdrada, wiele osób po takich trudnych doświadczeniach decyduje się być ponownie razem. Na taki krok decydują się po tygodniach po rozstaniu, ale także miesiącach i Powodów jest mnóstwo. Nostalgia, miłość, być może jakaś ukryta potrzeba odmłodzenia się i powrotu do przeszłości, tego, co wracamy do byłych?Powodów, dla których wracamy do byłych partnerów jest sporo. Najczęściej chodzi o nostalgię, miłe uczucia, którymi darzymy byłych. Ciągle tli się uczucie, pojawia się nadzieja na to, że tym razem wyjdzie lepiej. Chcemy naprawić błędy z dawnych lat, coś sobie i innym udowodnić. Być może zrozumieliśmy błąd. Dostrzegamy, że rozstanie nie było dobre, mogliśmy dłużej walczyć, bardziej się starać i teraz chcemy spróbować partnera w całkowicie nowym świetle. Dostrzegamy go może po latach sami dojrzeliśmy. Każdy się zmienił i wspólne bycie razem może wydawać się nam na danym etapie życia dużo lepszą opcją. Pewne przeżycia, których doświadczyliśmy oddzielnie pozwoliły nam znaleźć to, czego przedtem długo tym ludzka psychika działa w ten sposób, że wraz z upływem czasu zaciera przykre wydarzenia. W konsekwencji po czasie wspominamy związek jako dużo lepszy niż był w rzeczywistości, niemal całkowicie zapominając, co było powodem naszego rozstania. Idealizując przeszłość, zwiększamy nasze pragnienia, by wrócić do tego, co może to dobry pomysł?Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Z jednej strony badania pokazują, że związki po reaktywacji generalnie są mniej szczęśliwe. Wiele par doświadcza rozczarowania, bo problemy, których doświadczali w poprzednich związkach, również w tym konkretnym sprzed rozstania – nie znikają, ale pojawiają się ponownie. Dzieje się tak zwłaszcza, jeśli pewnych rzeczy nie czy to argument za tym, by uważać jednoznacznie, że na pewno się nie uda? Na pewno nie. Każda sytuacja, każda relacja jest inna i wymaga odrębnego co na pewno warto podkreślić to fakt, że jeśli w związku była przemoc, czy to psychiczna czy fizyczna, wracanie do takiej relacji niemal w każdy przypadku to będzie zły pomysł. W pozostałych przypadkach…to zależy. Jeśli wszystko przemyśleliśmy, wyciągnęliśmy mądre wnioski, to zawsze jest szansa, że się uda.

Powrót po rozstaniu 09 lut 2014 - 18:27:39 Dziewczyny, mam pytanie. Czy miałyście sytuacje że po rozstaniu wracaliście do siebie? I jak to potem było? Nie mówię o zerwaniu na kilka dni o pierdołe. Facet mnie zostawił po latach związku (26 lat) bez słowa wyjaśnienia, bo on musi sobie przemyśleć czy mnie kocha i co chce od życia.. Niby mówią, że jak jest prawdziwa miłość to i tak będziemy razem w przyszłości ale inni radzą żebym odpuściła sprawę,, bo nie był mnie wart. Ile miesięcy przerwy mięliście najdłużej i czy wogóle wracać do siebie po czymś takim? Takie to bardzo hipotetyczne bo oczywiście z jego strony nie było żadnej wiadomości.. Powrót po rozstaniu 09 lut 2014 - 18:31:15 Pytanie tylko, czy "on musiał sobie przemyśleć czy Cie kocha i co chce od życia", czy po prostu była jakaś inna, chciał z nią spróbować, bo w końcu to coś nowego, nie wyszło lub też się opamiętał i teraz chce wrócić... Powrót po rozstaniu 09 lut 2014 - 18:35:15 Cytatxkyokox Pytanie tylko, czy "on musiał sobie przemyśleć czy Cie kocha i co chce od życia", czy po prostu była jakaś inna, chciał z nią spróbować, bo w końcu to coś nowego, nie wyszło lub też się opamiętał i teraz chce wrócić... co za różnica?? 4,5 roku - rozstanie po roku powrót po 2 latach rozstanie '2' na amen. Powrót po rozstaniu 09 lut 2014 - 18:39:49 Ja byłam z mężem 3,5 roku, potem się rozstaliśmy, zamieszkaliśmy osobno (dłuuugo by opowiadać), po tym czasie zdecydowaliśmy się wziąć rozwód a już 2 miesiące po rozwodzie znów byliśmy razem. I tak trwa to ponad rok, mamy drugie dziecko i jestem szczęśliwsza niż kiedykolwiek z nim byłam Oboje uważamy, że ten rozwód to najlepsze co mogło nam się w tym związku przydarzyć Każde z nas otworzyło dzięki niemu oczy na wiele spraw... Powrót po rozstaniu 09 lut 2014 - 18:41:31 Cytatuszyposobie co za różnica?? 4,5 roku - rozstanie po roku powrót po 2 latach rozstanie '2' na amen. Jak dla mnie jest to różnicą. Powrót po rozstaniu 09 lut 2014 - 18:46:30 Dla mnie zerwanie to zerwanie, bez żadnych powrotów, koniec kropka. Powrót po rozstaniu 09 lut 2014 - 18:50:16 CytatxkyokoxCytatuszyposobie co za różnica?? Jak dla mnie jest to różnicą. to która opcja jest gorsza? bo aż nie wiem. Powrót po rozstaniu 09 lut 2014 - 18:56:05 różnie to w życiu bywa. Sama oceń sytuację czy warto wracać do niego. Są przypadki że kończy się większą rana na sercu ale sa też takie że ludzie wracają do siebie silniejsi i bogatsi o doświadczenie. Musisz zaufać sobie i zdecydować sama. Jak temat nie umarł do tej pory, to może warto dać facetowi drugą szansę???Myślę że ludzie czasem błądzą ale jeśli się kochają prawdziwie to i kilka lat przerwy nie robi problemu by powrócić do siebie!! Powrót po rozstaniu 09 lut 2014 - 19:03:37 CytatuszyposobieCytatxkyokoxCytatuszyposobie co za różnica?? Jak dla mnie jest to różnicą. to która opcja jest gorsza? bo aż nie wiem. czasem się tak w życiu zdarza, że 'nie wiemy czego chcemy' i każdy różnie na to reaguje, a czasem naglę wtrąca się do związku osoba trzecia. Osobiście mężczyznę, który poszedł do innej nie przyjęła bym z powrotem, natomiast takiego, który potrzebował tygodnia przemyślenia może i tak. Takie moje zdanie i nie rozumiem Twojego czepiania się. Nic nie jest regułą i każdy z nas jest inny. To, że Ty miałaś taką sytuację a nie inną to już nie moja sprawa, ale chęć przerwy, żeby przemyśleć, a chęć przerwy, żeby się wybawić to dwie różne rzeczy jak dla mnie. I to co potem zrobimy (jako osoby, które zostały tak potraktowane) zależy od nas i naszych przekonań. Powrót po rozstaniu 09 lut 2014 - 19:06:03 Prawda jest taka, że nie wiem dlaczego ze mną zerwał. Czy to co mówił było prawdą. Czy jest jakaś inna, czy tak naprawdę bał się powiedzieć wprost że mnie już od dawna nie kocha. Nie wiem.. Jakoś po prostu łatwiej mi się zasypia i żyje ze świadomością, że może jednak mnie kocha, wróci i będziemy razem. Dlatego chciałam wiedzieć jak to było u was. Może nie ma sensu się oszukiwać tylko pogodzić z rzeczywistością, ale tak mi jest wygodniej. Powrót po rozstaniu 10 lut 2014 - 08:31:19 Ja się właśnie przekonałam,że nie warto wracać do po powrocie się tylko rozczarowałam,to był błąd. Powrót po rozstaniu 10 lut 2014 - 08:38:45 dla mnie to wykluczone, ale my budujemy związek romantyczny więc to jest jasne że gdyby coś nie wyszło to nie byłoby powrotu. wszystko zależy o tego jaki to był związek i na jakim się jest etapie w życiu bo nie można tu porównywać np beztroskiej nastolatki do dojrzałej matki z dzieckiem Powrót po rozstaniu 10 lut 2014 - 08:40:10 A ja się nadal przekonuje. Jak się rozstaliśmy po 3,5 roku to tak jak Ty zasypiałam z nadzieją. Nie byliśmy miesiąc i wróciliśmy do siebie. No i chyba to wszystko jest jeszcze trudniejsze niż było. Nie jest tak jak sobie wyobrażałam, że oboje dojdziemy do tego, że strasznie się kochamy i już będzie wspaniale. Mieliśmy kryzys i On uważa, że nie da się z tego tak po prostu wyjść, musi troszkę czasu upłynąć. Ja nadal mam nadzieję, że się poukłada, ale nie powiem, że jest łatwo i, że komukolwiek życzę. Jesteśmy szczęśliwi na co dzień, ale jeszcze ciężej się rozmawia, jeszcze gorzej myśli o przyszłości. A jeśli się nie ułoży to mam nadzieję, że stan w którym teraz jestem spowoduje, że w ów delikwencie się odkocham Powrót po rozstaniu 10 lut 2014 - 08:45:35 męzczyzna który mowi kobiecie ,musze się zastanowić ,to jest takie delikatne powiedzenie ,nie kocham cie i nie ty jesteś ta jedyną ,takie powroty itd. ,to ciągniecie na siłe związku ,najczęściej z przyzwyczajenia ,facet gdy kocha ,nie widzi swiata poza ukochana ,i nie potrzebuje czasu na przemyślenia ,bo to ze sie kocha to się po prostu wie , Przykro nam, ale tylko zarejestrowane osoby mogą pisać na tym forum.

Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2018-05-20 14:54:37 Katartia Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-05-20 Posty: 13 Temat: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?Hej, mój chłopak zerwał ze mną niedawno, bo stwierdził, że nie pasujemy do siebie, mamy mocne charaktery, różnimy się hierarchią wartości, a taki związek na dłuższą metę oznacza zbędne nerwy, więc lepiej to wcześniej zakończyć. Byliśmy ze sobą 3 miesiące, naprawdę się w nim zakochałam. Powiedział, że chce utrzymać ze mną stosunki przyjacielskie, a przyszłość pokaże, czy znowu będziemy razem. Póki co, nie odzywamy się do siebie, jedynie ja na początku zadzwoniłam do niego, bo nie wytrzymałam z tęsknoty za nim. Podczas tej krótkiej rozmowy zdenerwował się na mnie, że ucięłam jakiś temat-wolałam to zrobić, bo chciałam wcześniej powiedzieć coś głupiego, co by go na pewno bardziej poirytowało. Problem pomiędzy nami wiązał się tym, że to co było dla niego ważne, nie grało dla mnie istotnej roli. Na przykład kiedyś powiedziałam, że od jutra zaczynam ćwiczyć, ale wiadomo, jak to wyszło, przesunęłam więc ten zamiar na później. Nie podobało mu się, że robię coś innego niż mówię. Według niego największy kłopot był z tym, jak ważna jest druga osoba dla nas. Dla mnie on nie był na pierwszym miejscu, bo liczyła się dla mnie nauka, dostanie się na wymarzone studia, wspierał mnie w tym wszystkim, ale zostawił mnie przed ważnym dla mnie egzaminem. On zawsze mówił, że zrobiłby dla mnie wszystko i że dla niego jestem ważniejsza niż nawet jego rodzina. Ja z kolei bardziej liczyłam się ze zdaniem mojej rodziny niż jego. Ale teraz przejrzałam na oczy, że byłam dla niego okropną egoistką i jest już za późno. Zadzwoniłam, jak wcześniej wspomniałam, zapytałam się, czy będziemy razem, on mi tylko powiedział, abym się wzięła w garść i ogarnęła. Już jest okey, nie płaczę, ale wciąż mi czasem robi się nagle smutno i tęsknię, ale czy mam dawać sobie nadzieję, że będziemy razem, że spróbujemy wszystko z nową kartą, bez patrzenia w przeszłość? Bo z tej ostatniej rozmowy zrozumiałam,że nie ma już nas, nie ma, co rozpamiętywać, więc jedynie możemy poznać siebie na nowo, ale czy to jest możliwe? Jestem w stanie dla niego się trochę zmienić, wydaje mi się, że już nawet to się stało. Mądry Polak po szkodzie, bo teraz, gdy mi go zabrakło, zrozumiałam, jak bardzo go kocham. Co zrobić? Żyję dalej, ale czy mieć w głowie nadal marzenie bycia razem? 2 Odpowiedź przez GwiezdnyPył 2018-05-20 15:04:56 GwiezdnyPył Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-03-05 Posty: 2,013 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?Pogódź się z rozstaniem nic nie możesz zrobić skoro powiedział że nie pasujecie do siebie . Na twoim miejscu cieszyła bym się że to trwało tylko 3 miesiące a nie np 3 lata 3 Odpowiedź przez Katartia 2018-05-20 15:14:48 Katartia Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-05-20 Posty: 13 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?Dodam jeszcze, że co gorsze, równy tydzień przed zerwaniem, zapewniał mnie, że mnie kocha i że będziemy się starać być razem mimo sprzeczności. On jest ode mnie bardziej dojrzały, bo 5 lat starszy, dlatego być może tak różnimy się spojrzeniem na świat. Ale dlaczego do ostatniej chwili mnie zapewniał, że coś nadal czuje? Niech wytłumaczy mi to ktoś 4 Odpowiedź przez GwiezdnyPył 2018-05-20 15:33:47 GwiezdnyPył Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-03-05 Posty: 2,013 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?Mi mój narzeczony miesiąc przed rozstaniem namawiał żebyśmy starali się o dziecko żebyśmy slub wzięli w tym roku. Widzisz tak naprawdę niema znaczenia co oni mówią przed rozstaniem bo widocznie to są słowa fałszywe . 5 lat to nie jest duża różnica no chyba że masz np 15 a on 20. Ale jeśli jesteś 20 plus to już wiek niema takiego znaczenia, tak naprawdę możesz mieć 20i być bardziej dojrzała niż niejeden czterdziestolatek . Poprostu widocznie nie pasujecie do siebie . Jesteś jeszcze młoda ułożysz sobie życie a z doświadczenia ci mogę powiedzieć że jak się z kimś rozstaje to już lepiej nie wracać do tej osoby bo nic dobrego z tego nie będzie . 5 Odpowiedź przez Katartia 2018-05-20 15:44:31 Katartia Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-05-20 Posty: 13 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?No jestem równa 20stka. Pewnie masz rację, tylko potrzebuję trochę dużo czasu, by tak całkowicie zapomnieć, ile w Twoim przypadku to zajęło? 6 Odpowiedź przez GwiezdnyPył 2018-05-20 15:51:37 GwiezdnyPył Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-03-05 Posty: 2,013 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?Byliśmy razem 10lat . Teraz mija czwarty miesiąc jak jestem WOLNA . No ale nie będę ukrywać że przez pierwsze dwa miesiące bardzo źle było zemną niewiele z tego czasu pamiętam szkoda gadać byłam głupia..... Trzeci miesiąc trafiłam tu na forum które mi bardzo pomogło. Na tym forum są osoby które już przeszly takie rostania i naprawdę warto posłuchać rad jakie dają . Teraz zaczoł się czwarty miesiąc i powiedzmy zaczynam sobie dawać radę pogodziłam się z tym co się stało .i zaczynam życie od nowa już bez niego . 7 Odpowiedź przez Katartia 2018-05-20 15:59:19 Katartia Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-05-20 Posty: 13 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?Rozumiem, to mój związek w porównaniu do Twojego jest prawie niczym. Ale przynajmniej wiem, że po tak długotrwałym da się pozbierać, to ja też jakoś dam radę, dziękuję za odpowiedzi 8 Odpowiedź przez GwiezdnyPył 2018-05-20 16:13:01 GwiezdnyPył Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-03-05 Posty: 2,013 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót? Katartia napisał/a:Rozumiem, to mój związek w porównaniu do Twojego jest prawie niczym. Ale przynajmniej wiem, że po tak długotrwałym da się pozbierać, to ja też jakoś dam radę, dziękuję za odpowiedziPo każdym rostaniu da radę się pozbierać jedni potrzebują wiecej czasu inni mniej tylko trzeba tego chcieć i nauczyć się żyć na nowo . To był mój jedyny związek jak dotej pory ale myślę że niezależnie ile ten związek trwał to każde rostanie boli jeśli ktoś się zaangażował . Jesteś jeszcze młodziutka całe życie przed tobą głowa do góry będzie dobrze 9 Odpowiedź przez Katartia 2018-05-20 16:50:10 Katartia Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-05-20 Posty: 13 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?Dziękuję za słowa otuchy :* 10 Odpowiedź przez GwiezdnyPył 2018-05-20 17:02:04 GwiezdnyPył Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-03-05 Posty: 2,013 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót? Katartia napisał/a:Dziękuję za słowa otuchy :*Nie ma za co jak będzie ci źle pisz tu zawsze ktoś coś doradzi i samemu też lepiej się wyżalić obcej osobie niż bliskim ;-) 11 Odpowiedź przez sosenek 2018-05-20 19:16:56 sosenek Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-02-07 Posty: 2,751 Wiek: 30 lat minęło Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?Kataria, masz 20 lat i o to chwila w której życie dalej ci lekcję pt. "everybody lies" odrób tę lekcję, wyciągnij wnioski, popłacz sobie, a później wstań i idz dalej. niewykluczone, że jeszcze niejeden złamie ci serce. 12 Odpowiedź przez Szary80 2018-05-20 19:53:17 Szary80 Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2017-05-03 Posty: 1,501 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót? sosenek napisał/a:Kataria, masz 20 lat i o to chwila w której życie dalej ci lekcję pt. "everybody lies" odrób tę lekcję, wyciągnij wnioski, popłacz sobie, a później wstań i idz dalej. niewykluczone, że jeszcze niejeden złamie ci sumie dobrze podsumowałas . Teraz to nie masz pojęcia co druga połówka ma w głowie . Jaki ma plan wobec nas .Autorko uszka do góry i chwilkę się pomeczysz ale z czasem będzie już lepiej . Poczytaj jakaś książkę albo poucz się do egzaminów i zapełnij tym sobie jak wyżej zostało napisane , ze niewykluczone ze nie jeden złamie Ci serce ale życzę Ci ich jak najmniej . Uszka do góry 13 Odpowiedź przez Katartia 2018-05-21 19:50:02 Katartia Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-05-20 Posty: 13 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?Oki, dzięki za wszystkie posty, w sumie to najlepiej być jednak samemu, mniej tego typu rozczarowań, można korzystać z życia i spotykać się ze znajomymi bez ograniczeń. Na razie póki co, na pewno się przed nikim nie otworzę w najbliższym czasie, by potem znowu nie żałować 14 Odpowiedź przez uleshe 2018-05-21 22:29:31 Ostatnio edytowany przez uleshe (2018-05-21 22:29:50) uleshe Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2017-11-21 Posty: 572 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?Po rozstaniu nie warto mieć nadziei bo ta nadzieja po prostu boli i przeszkadza w ruszaniu do przodu. Nie ma co popadać w myśli typu że związki są złe . Ale dobrze jest po rozstaniu pobyć jakiś czas samemu. Na chłodno przetrawić co nam się udało a czego żałujemy. Pomyśleć czego byśmy oczekiwali od następnego partnera. Warto docenić że mimo że się nie udało to jednak czegoś to nas nauczyło czegoś doświadczyłaś a to samo w sobie ma wartość. 15 Odpowiedź przez Lady Loka 2018-05-22 08:08:01 Lady Loka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Ciasteczkowa Morderczyni Zarejestrowany: 2016-08-01 Posty: 17,039 Wiek: w sam raz. Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót? Katartia napisał/a:Oki, dzięki za wszystkie posty, w sumie to najlepiej być jednak samemu, mniej tego typu rozczarowań, można korzystać z życia i spotykać się ze znajomymi bez ograniczeń. Na razie póki co, na pewno się przed nikim nie otworzę w najbliższym czasie, by potem znowu nie żałowaćWyolbrzymiasz. Z takim podejściem to na pewno nikogo nie będzie, bo nikomu nie będzie się chciało przebijać przez Twoją mają to do siebie, że niektóre się kończą. Przed napisaniem odpowiedzi skonsultuj się z lekarzem lub zawieszone. 16 Odpowiedź przez marzena_jasko 2018-05-23 11:03:28 marzena_jasko Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-05-21 Posty: 5 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?hej, mi się wydaje, że warto przeszłość zostawić za sobą jednak... Owszem, czasem przychodzi to naprawdę trudno, ale... zdrowiej dla samej siebie i dla swojej psychiki 17 Odpowiedź przez coleena 2018-05-23 14:29:32 coleena Niewinne początki Nieaktywny Zawód: pielęgniarka Zarejestrowany: 2018-04-25 Posty: 7 Wiek: kobiety o wiek się nie pyta :) Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót? Nie ma co mówić, że na razie nie będziesz szukać miłości i tak dalej - bo tego się nie szuka, ona sama przychodzi i nie ma co się oszukiwać. Z Twojego opisu wynika, że nie pasowaliście do siebie, mieliście inne priorytety, więc po co ciągnąc tego typu związek? Teraz zrozumiałaś, ze bylas egoistką - a moze wlasnie nie bylas, tylko nie udawałaś i nie chciałaś się do niego na siłę dopasować? Nie można otworzyć nowego rozdziału w życiu, czytając po raz kolejny ostatni!! <3 18 Odpowiedź przez kamcia5556 2018-05-23 15:46:41 Ostatnio edytowany przez kamcia5556 (2018-05-23 15:47:25) kamcia5556 Gość Netkobiet Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?Ja bym nie powiedziała,że Autorka tego wątku wyolbrzymia. Zakochała się,związek się rozpadł i teraz cierpi. Takie myśli,że lepiej być samej, są na tym etapie normalne. Sama długo takie miałam. Katarina,współczuję. Nie porównuj swojego związku do innych,tzn to,że byłaś z byłym te trzy miesiące nie oznacza, że teraz mniej cierpisz. Ja z moim byłam ok 7 miesięcy i rozstanie cały czas kosztuje mnie wiele nerwów. Ale można się z tego wszystkiego podnieść,tylko trzeba powoli iść przed siebie. Takie myśli,że może jeszcze uda się to wszystko poskładać,zatrzymują Cię w miejscu,a najlepiej tą bolesną przeszłość zostawiać za sobą. 19 Odpowiedź przez Katartia 2018-05-23 17:04:56 Katartia Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-05-20 Posty: 13 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?Kamcia, Ty chyba mnie najlepiej zrozumiałaś, dziękuję 20 Odpowiedź przez kamcia5556 2018-05-23 17:26:45 kamcia5556 Gość Netkobiet Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?Zorzumiałam Cię doskonale,bo sama jeszcze wciąż pamiętam,przez co ja przechodziłam i w sumie nadal przechodzę. Najgorzej było słuchać właśnie tego,że przesadzam,bo związek nie trwał długo. A co się wówczas czuje,to my wiemy same najlepiej. Gdy się kogoś kocha,to rozstanie zawsze boli. Lekko Ci teraz nie będzie,bo to jest ciężka przeprawa. Ale idzie się z tego podnieść,naprawdę. A ile czasu to zajmie,to już sprawa indywidualna. Ja jestem po rozstaniu prawie 10 miesięcy,a jeszcze do końca się nie poskładałam. Ale oczywiście jest już lepiej,niż było,bo po samym rozstaniu leżałam krzyżem. Ty również sobie z tym poradzisz,ale żeby to zrobić,musisz porzucić myśli o tym,że się możecie pogodzić. Jeśli będziesz o tym rozmyślać,to nie uda Ci się ruszyć do przodu. Wiem,co mówię. 21 Odpowiedź przez Lady Loka 2018-05-23 17:28:35 Lady Loka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Ciasteczkowa Morderczyni Zarejestrowany: 2016-08-01 Posty: 17,039 Wiek: w sam raz. Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót? Kamcia, znasz moje podejście do ludzi mi nie chodzi o to, że Autorka teraz wyolbrzymia swoje cierpienie. Ono jest i musi minąć. Ale zakładanie po 3 miesiącach związku, że do końca życia będzie się samym? Przed napisaniem odpowiedzi skonsultuj się z lekarzem lub zawieszone. 22 Odpowiedź przez kamcia5556 2018-05-23 17:39:50 kamcia5556 Gość Netkobiet Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót?Lady Loka,dla mnie takie myśli,że lepiej być samej,są po prostu przejściowe. Pamiętam,że też czasem się budziłam rano i tak sobie myślałam. Takie myśli Katarinie po prostu miną. Na chwilę obecną jest w dołku, więc i miewa myśli,że lepiej już nie mieć nikogo Ja bym jeszcze nie nazywała tego wyolbrzymianiem, po prostu jest to skutek jej obecnego stanu czy też etapu po rozstaniu. 23 Odpowiedź przez justine222 2018-05-28 00:01:02 Ostatnio edytowany przez justine222 (2018-05-28 00:06:04) justine222 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-05-27 Posty: 4 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót? Ten miesiac czy 2 po rozstaniu lepiej spedzic samotnie, zeby wszystko przebolec i zaczac trzezwo myslec. Jesli mimo to bedziesz chciala sie odezwac do bylego - zrob osob pytanych o czy warto wracac mowi, ze nie. Ale przeciez sa setki roznych sytuacji. Ja sie odezwalam do eks, mimo ze balam sie najgorszego, a na razie jest ok,bo cokolwiek wiecej mogloby z tego wyjsc - na razie nie wiem i tez biore pod uwage, ze moze nie. Nie czuje sie zdaniem warto sie odezwac jesli sie tego chce. Nikomu korona z glowy nie spadnie, a i potem niczego sie nie zaluje i nie dreczy mysla "co by bylo gdyby..." . Najwyzej nic z tego nie bedzie. Chociaz znam takich, ktorym wyszlo. 24 Odpowiedź przez Wydajemisię 2018-05-28 00:04:46 Wydajemisię Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-04-16 Posty: 511 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót? justine222 napisał/a:Ten miesiac czy 2 po rozstaniu lepiej spedzic samotnie, zeby wszystko przebolec i zaczac trzezwo myslec. Jesli mimo to bedziesz chciala sie odezwac do bylego - zrob osob pytanych o czy warto wracac do bylego mowi, ze nie. Ja sie odezwalam do eks, mimo ze balam sie najgorszego i na razie jest ok,bo rozmawiamy. Ale czy cokolwiek wiecej mogloby z tego wyjsc - na razie nie wiem i tez biore pod uwage, ze moze nie. Nie czuje sie zdaniem warto sie odezwac jesli sie tego chce. Nikomu korona z glowy nie spadnie, a i potem niczego sie nie zaluje i nie dreczy mysla "co by bylo gdyby..." .U mnie niestety po takim odezwaniu się nie wyszło nic.. kolejny zawód tylko. 25 Odpowiedź przez justine222 2018-05-28 00:10:55 justine222 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-05-27 Posty: 4 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót? Wydajemisię napisał/a:U mnie niestety po takim odezwaniu się nie wyszło nic.. kolejny zawód napisalam, ze to zalezy od sytuacji. U mnie na razie tez nic, chociaz on jest tak mily, ze jestem w szoku. Znam pary, ktore po zerwaniu do siebie wrocily i sa dalej razem. Ale znam i taka, gdzie facet jest chamski dla swojej bylej i ewidentnie nie chce nawet z nia rozmawiac. 26 Odpowiedź przez Wydajemisię 2018-05-28 00:19:25 Wydajemisię Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-04-16 Posty: 511 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót? Tak może byc rowniez tak ze pare dni porobi ci pranie mozgu po opowiada cckliwe historie och jak ja kocham co ja straciłem, a potem bedzie chamski i oleje cie totalnie Welcome to my Life;) Masz rację relację sa rozne jedni sie schodza drudzy sie rozchodzą tez slyszlam i takie nie zawsze trzeba sie unosic honorem. 27 Odpowiedź przez justine222 2018-05-28 00:34:01 justine222 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-05-27 Posty: 4 Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót? Wydajemisię napisał/a:Tak może byc rowniez tak ze pare dni porobi ci pranie mozgu po opowiada cckliwe historie och jak ja kocham co ja straciłem, a potem bedzie chamski i oleje cie totalnie Welcome to my Life;) Masz rację relację sa rozne jedni sie schodza drudzy sie rozchodzą tez slyszlam i takie nie zawsze trzeba sie unosic ja z nim zerwalam,wiec nie wiem czy by mi tak mowil. Nawet jesli, to trudno. Nie bede chociaz zalowac, ze zrobilam to, co chcialam- czyli odezwalam sie. Licze sie z tym,ze to,co dalsze to takie 50%/50%. 28 Odpowiedź przez Lady Loka 2018-05-28 07:13:39 Lady Loka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Ciasteczkowa Morderczyni Zarejestrowany: 2016-08-01 Posty: 17,039 Wiek: w sam raz. Odp: Czy po rozstaniu warto mieć nadzieję na powrót? Nie, Justine, nie się z jakiegoś powodu. Wracasz bo tęsknisz, ale ten powód nie znika. Trzeba było nie rzucać. Przed napisaniem odpowiedzi skonsultuj się z lekarzem lub zawieszone. Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź

Jakiś czas temu przeżyłaś rozstanie,i nie możesz przestać myśleć o swoim eks? To kompletnie naturalne. Często zdarza się, że decyzja o zerwaniu zostaje podjęta pochopnie, a po jakimś czasie jeden albo oboje partnerzy zaczynają myśleć o powrocie. W jaki sposób rozmawiać z facetem po rozstaniu tak, żeby zaczął tęsknić? Podpowiadamy. Co zrobić, żeby ex zaczął tęsknić? Przeżyłaś trudne rozstanie i nie wiesz, jak się z nim pogodzić? A może to ty postanowiłaś “wyrwać się” z dusznego związku, jednak po jakimś czasie zrozumiałaś, że podjęłaś złą decyzję? Tego typu wątpliwości dotyczą większości osób, które zakończyły długie i znaczące relacje. Tak naprawdę, zanim rozpoczniesz usilne próby nawiązania kontaktu ze swoim eks, powinnaś dać sobie trochę czasu. Po pierwszym okresie smutku i braku poczucia bezpieczeństwa, prawdopodobnie zaczniesz stawać na nogi, i coraz bardziej odnajdywać się w ekscytującym życiu singielki. Co jednak, jeśli wszystko porządnie sobie poukładałaś w głowie, miałaś dużo czasu, żeby ochłonąć, a dalej myślisz o swoim byłym partnerze? Jeśli w tym okresie nie dawał ci do zrozumienia, że nie życzy sobie prób kontaktu i udało mu się pójść dalej, możliwe, że ma te same odczucia względem ciebie. Jak w takim razie wykonać pierwszy krok? Przede wszystkim nie zapominaj, że wasz związek zakończył się z jakiegoś powodu. Dlatego tak naprawdę pierwszym krokiem powinno być dokładne przemyślenie waszych wcześniejszych problemów i uświadomienie sobie, czy na pewno będziesz w stanie je przepracować. Następnie, możesz spróbować podjąć delikatne próby kontaktu z eks facetem, żeby wyczuć, jak on do tego wszystkiego podchodzi. Pamiętaj jednak, żeby nie przekraczać jego granic, uszanować odmowę i nie popełniać żadnego z poniższych błędów, bez względu na to, jak bardzo za nim tęsknisz: 1. Nie błagaj go, żeby do ciebie wrócił. To, czy ktoś będzie chciał od nowa zaangażować się w waszą relację, powinno być jego samodzielną, przemyślaną decyzją. Wzbudzanie w facecie poczucia winy i naciskanie na niego poprzez wywoływanie skrajnych emocji może spowodować, że poczuje się osaczony, i tym bardziej nie będzie w stanie zbudować z tobą zdrowego związku. 2. Nie osaczaj go zbyt dużą ilością telefonów i wiadomości. W wielu sytuacjach uciekamy (niezależnie od płci) ze stałego związku, bo czujemy się nim przytłoczeni i wydaje nam się, że potrzebujemy więcej niezależności. Często zdarza się, że kiedy “odetchniemy” i posmakujemy życia singla, zaczynamy tęsknić za związkiem i sami staramy się wrócić do swojej eks czy swojego byłego. Niestety, zbyt częste i namolne próby kontaktu mogą sprawić, że ktoś poczuje się osaczony, i nie będzie nawet myślał o powrocie. 3. Nie próbuj wzbudzać w nim zazdrości. Niestety, z jakiegoś powodu przyjęło się, że najlepszym sposobem na przyciągnięcie faceta (czy dziewczyny) do siebie po rozstaniu, jest obnoszenie się z nową relacją lub próby randkowania z jego znajomymi. Zdecydowanie odradzamy jednak używania tego typu taktyk. Po pierwsze, mają one wątpliwą skuteczność. Po drugie, nawet jeśli sprawią, że twój eks do ciebie napisze, w perspektywie czasu granie na cudzych emocjach przyniesie ci więcej szkody niż pożytku. Jak rozmawiać z facetem po rozstaniu? Jeśli zdecydujesz się podjąć kroki w celu odzyskania kontaktu ze swoim eks, przede wszystkim pamiętaj o tym, żeby nie stać się nachalną. Zacznij od wysłania wiadomości z pytaniem, co tam u niego słychać. Jeśli wiesz, że niedługo ma urodziny, imieniny lub inną ważną okazję, zadzwoń z krótkimi i treściwymi życzeniami. Nie zasypuj go powiadomieniami i nie ciągnij rozmów na siłę. Postaraj się wyczuć, czy twój eks partner naprawdę cieszy się z kontaktu. Obserwuj, czy zadaje pytania o twoje życie, czy aktywnie uczestniczy w konwersacji i czy po jakimś czasie pierwszy wysyła wiadomości. Jeśli zauważysz, że facet też zabiega o kontakt, możesz zacząć myśleć o zaproponowaniu spotkania. Co napisać, żeby facet o tobie myślał? Opowiedz mu o czymś, z czego jesteś dumna. Wyślij zdjęcie pokazujące ciebie i twoje nowe hobby. Pochwal się sukcesem w pracy. Zarekomenduj mu ciekawy, inspirujący film, który niedawno obejrzałaś. Zapytaj o radę w kwestii wyboru outfitu na weekendową imprezę. Pokaż mu, że po waszym rozstaniu twoje życie płynie dalej, a ty idziesz do przodu, świetnie się przy tym bawiąc. Nic nie wzbudza tęsknoty równie dobrze, co widok eks partnerki, która po wyjściu ze związku przeżywa tak zwany “glow up”. Zobacz także: Co zrobić, żeby facet chciał wrócić po rozstaniu? Jeśli widzisz, że twój eks też zabiega o kontakt, i wysyła ci sygnały, mogące świadczyć o chęci powrotu, po prostu bądź sobą. Prowadź z nim regularne i naturalne rozmowy, zgódź się na spotkanie. Kiedy poczujesz, że jesteś gotowa na poważną rozmowę, zapytaj szczerze o jego obraz całej sytuacji, i o to, czy w ogóle rozważa powrót do związku z tobą. Pamiętaj jednak, że nie powinniście być “w gorącej wodzie kąpani”, i zanadto przyspieszać odnawiania relacji. Zanim zdecydujecie się na ponowne deklaracje, porządnie przeanalizujcie powód waszego rozstania. Aby zbudować szczery i silny związek musicie być pewni, że nie rozpoczniecie go na podwalinach wcześniejszych sporów i niezgodności. Niestety, czasem zdarza się, że bez względu na to, jak się postarasz, facet nie będzie zainteresowany powrotem do związku. Musisz pamiętać, że najczęściej wina nie leży po twojej stronie. Bez względu na to, jak wspaniałą osoba jesteś, druga osoba może nie odwzajemniać twoich uczuć, a utrzymywanie jej w związku “na siłę” sprawi, że oboje będziecie nieszczęśliwi. Jeśli, mimo braku nadziei na odnowienie relacji, nie jesteś w stanie pójść dalej, rozważ wizytę u psychoterapeuty. Specjalista pomoże ci głębiej zrozumieć emocje, które tobą targają, i krok po kroku odzyskać nad nimi kontrolę. Co zrobić, żeby facet zatęsknił po rozstaniu? 3 najlepsze strategie 1. Stań się najlepszą wersją siebie. Oczywiście o ile masz na to ochotę, w granicach rozsądku. Tak, jak wcześniej wspomnieliśmy, nic nie wzbudza tęsknoty równie dobrze, co eks partnerka żyjąca pełnią życia. Każdą godzinę, którą wcześniej poświęcałaś na spotkania ze swoim facetem, zainwestuj w swój rozwój. Poświęć więcej czasu na swoje hobby. Postaraj się zrealizować dodatkowy projekt w pracy. Zacznij biegać, chodzić na jogę lub pilates. Oglądaj filmy, czytaj książki, chodź na długie spacery, lub wybierz jakąkolwiek inną czynność, która cię odpręża. Zadbaj o swoje dobre samopoczucie, co na pewno dobrze ci zrobi. Wykonywanie wielu różnych aktywności nie tylko pokaże twojemu eks, że świetnie sobie bez niego radzisz, ale również pomoże ci oderwać się od wspomnień związanych z twoim byłym, a dodatkowo przyniesie ci dużo korzyści na przyszłość, zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. Efektem tego będzie odnalezienie się w życiu w pojedynkę, poprawienie więzi z samą sobą, jak i być może powrót do eks. O ile jeszcze tego będziesz chciała! 2. Zaskocz siebie i ludzi wokół. Dodaj do swojej codzienności nutę pikanterii i pokaż, że jesteś spontaniczna. Wyjedź na nieplanowane wakacje. Naucz się nowego języka. Zapisz się na kurs gotowania. Wszystkie te rzeczy skrupulatnie rejestruj, za pomocą zdjęć i filmów. Od czasu do czasu pochwal się nimi na swoich mediach społecznościowych, jeśli to leży w twoich granicach i ma ochotę to zrobić. Spraw, żeby twój eks facet pozazdrościł ci energii i podejścia do codziennego życia. Często nie mija dużo czasu, kiedy sam pierwszy się odzywa, i próbuje odnowić kontakt (a nawet jeśli tak się nie stanie, przynajmniej będziesz się świetnie bawić!). 3. Odzyskaj kontrolę nad swoim życiem. Niestety, często zdarza się, że wchodząc w długą relację, rezygnujemy z wielu aspektów naszego wcześniejszego życia. Zazwyczaj jest to spowodowane brakiem czasu (który teraz wolimy spędzać razem ze swoją drugą połówką). Niekiedy jednak, uchylamy się pod naciskiem faceta, bo chcemy dopasować się do jego preferencji, na przykład w kwestii utrzymania kontaktów z innymi ludźmi, lub zagospodarowania wolnych wieczorów. Jeśli twój związek się zakończył, i nie czujesz się sobą, spróbuj wrócić do aktywności, które porzuciłaś. Odnów stare znajomości. Jeśli jesteś typem imprezowiczki, nie hamuj się przed weekendowym balowaniem do rana. Jedz to, na co masz ochotę, i chodź spać wtedy, kiedy chcesz. Zacznij prowadzić życie na swoich zasadach, bez wpływów i nacisków byłego partnera. A nuż w momencie, w którym poczujesz się spełniona, silna i niezależna, zadecydujesz, że nie chcesz go już z powrotem? Kto wie.

Psycholog podpowiada, jak rozpocząć „nowe życie”Rozstania bywają różne, bo różnimy się między sobą doświadczeniami, sytuacją życiową, planami na przyszłość, siłą związku, ale także poczuciem niezależności. O tym, jak przez nie przejść, opowiada Renata, psycholog i psychoterapeutka integracyjna z Centrum Psychoterapii to dla większości traumatyczny moment w życiu. Jak przebiega – czy ma konkretne etapy, czy może u każdego wygląda inaczej?Każde rozstanie wiąże się z jakimś rodzajem straty, a to z kolei wiąże się z żałobą. I tak jak po śmierci bliskiej osoby, tak i po rozpadzie związku, przechodzimy przez pewne fazy rozstania. Pierwsza to faza wyparcia, czyli zaprzeczania temu, co się dzieje, w której trzymamy się nadziei, że wszystko wróci do starego porządku. Następna jest faza gniewu, kiedy szuka się winnego, by zrzucić odpowiedzialność za powstałą sytuację – pojawia się złość na partnera oraz pretensje do świata i losu. Potem przychodzi faza targowania się, w której poszukuje się sposobu, by odzyskać utraconego partnera. By nie odczuwać bólu, negocjujemy z samym sobą, że może jak schudnę lub zadbam o siebie, zmienię pracę bądź, jak nauczę się języka obcego, to partner wróci. Przedostatnią fazą jest depresja, rozumiana jako etap przygnębienia, w którym wszystko wydaje się nie mieć sensu. Chociaż ten stan męczy nie tylko psychicznie, ale i fizycznie, jest konieczny, by przejść do piątej, ostatniej fazy rozstania – co się wtedy dzieje?Na tym etapie przestajemy walczyć o złudzenia i godzimy się z tym, co nieodwracalne. Wtedy też szukamy sposobu na nasze nowe życie i zaczynamy spotykać się z ludźmi oraz odkrywać swoje zainteresowania. I to jest dopiero ten moment, kiedy możemy zacząć budować nową po rozstaniu trzeba przejść wszystkie etapy straty, by się z nią pogodzić i pójście dalej?Tak, wydaje się, że do pełnego pogodzenia się ze stratą potrzebne jest przejście przez wszystkie te fazy. Proszę zwrócić uwagę na to, że tylko dojście do fazy akceptacji pozwala na budowanie nowego życia. Utknięcie na którejś z wcześniejszych faz, niesie za sobą różne doświadczenia, ból i cierpienie, nadzieję na powrót partnera czy też chęć zemsty, a to wszystko wiąże w przeszłości i nie pozwala ruszyć z długo trwa przejście przez wszystkie fazy rozstania?Zwykle, tak jak w przypadku żałoby, trwa to mniej więcej rok. Pamiętajmy, że człowiek jest istotą rytualną i potrzebuje cykliczności, a cykl społecznego funkcjonowania człowieka zamyka się mniej więcej w roku: raz w roku są jedne i drugie święta, raz w roku mamy urodziny, imieniny, wakacje. Każde z tych wydarzeń musimy przeżyć w nowej sytuacji, bez partnera, każde z nich opłakać i zaakceptować. I dopiero po roku takiego zamknięcia jesteśmy gotowi do nowego życia. Ta gotowość może przyjść szybciej, ale moje doświadczenie terapeutyczne pokazuje, że jak się pojawia zbyt szybko, to raczej oznacza, że dana osoba nie przeżyła straty, a jedynie próbuje od niej słowem mamy niewielkie szanse, że akceptacja po rozstaniu przyjdzie po miesiącu lub mi sobie wyobrazić taką sytuację i według mnie raczej oznaczałoby to, że albo relacja, w której byliśmy, nie miała dla nas znaczenia – co czasami oczywiście się zdarza, ale nawet wówczas konfrontujemy się z rodzajem straty (np. ze stratą czasu) i wtedy też możemy przeżywać rodzaj żałoby – albo znacznie częściej, jest efektem aktywności psychologicznych mechanizmów obronnych, takich jak wyparcie czy zaprzeczenie i chęcią ucieczki od cierpienia. I choć w pierwszym momencie czujemy ulgę, a nawet czasami rodzaj euforii czy ekscytacji związanej z nowym początkiem, to wcześniej czy później te wyparte emocje do nas wrócą np. pod postacią kłopotów ze snem, zaburzeń psychosomatycznych czy trudnością w zbudowaniu nowej czy w przypadku rozstania sprawdza się powiedzenie, że czas leczy rany?W swoim doświadczeniu terapeutycznym spotykałam się z osobami, które wiele lat po rozstaniu, nadal żyły nadzieją na powrót partnera, albo nie potrafiły poradzić sobie ze złością czy rozpaczą po starcie związku i „żyły” ciągłą chęcią zemsty. W dłuższej perspektywie nie przynosi to korzyści, gdyż powoduje efekt utknięcia i brak możliwości budowania dalszego życia. Dlatego też patrząc z tej perspektywy, można powiedzieć, że czas leczy rany, jednak pod warunkiem, że tę ranę zauważymy, pozwolimy sobie na cierpienie związane z procesem gojenia i zabliźnienie tak, ale są przecież osoby, które bez względu na ilość czasu, jaki upłynął od rozstania, nadal są złe na partnera, nie potrafią przebaczyć Dickenson, amerykańska poetka, mówiła, że rozstanie jest wszystkim tym, co powinniśmy wiedzieć o piekle. I faktycznie rozstanie jest bardzo bolesnym doświadczeniem, nawet dla tej strony, która jest jego inicjatorem. Jeżeli proces godzenia się z rozstaniem przedłuża się, pojawiają się uczucia, które uniemożliwiają codzienne funkcjonowanie, albo zachowanie danej osoby zaczyna uniemożliwiać jej wypełnianie ról życiowych, dobrze jest poszukać wsparcia. Warto poprosić o pomoc rodzinę czy przyjaciół. Aby dostrzec inną perspektywę, czasem wystarczy po prostu obecność drugiego, życzliwego jeśli to nie pomaga?Wtedy warto zwrócić się po pomoc do specjalisty, czyli psychologa, psychoterapeuty. Celem psychoterapii w takich sytuacjach byłoby umożliwienie pacjentowi przejście przez kolejne fazy żałoby, aby przeżyć rozstanie do przypadku rozstania czasem jest też tak, że nawet gdy już wychodzimy na prostą, to w gorszych chwilach próbujemy „rozdrapywać rany”. Co wtedy?Wydaje się, że w „dobrze” przeżytym rozstaniu, nie będzie już miejsca na rozdrapywanie ran. Jest to jednak uzależnione od wielu czynników, takich jak poczucie wartości danej osoby, dostępność do wsparcia, sytuacja życiowa, a także, albo nawet przede wszystkim, jak dane rozstanie przebiegało (czy to była decyzja obu stron, czy to było coś gwałtownego i niespodziewanego, czy dojrzewaliśmy do tego wiele lat itp.). Niemniej jednak to, co jest ważne, to przede wszystkim nie zaprzeczać swoim emocjom, dać sobie prawo do przeżywania bólu, cierpienia, rozpaczy, ale być też gotowym na nagłe zmiany nastroju czy chwilowe uniesienia. Zaprzeczanie tym stanom, uciekanie od nich będzie źródłem dalszego pogłębiania smutku. To, co jest najtrudniejsze w rozstaniu, to danie zgody na odejście bliskiej osoby. Kurczowe trzymanie się partnera, obserwowanie jego aktywności w mediach społecznościowych, szukanie pretekstów do kontaktu, czy udowadnianie jego winy, może przynosić chwilową ulgę, ale w dłuższej perspektywie, zatrzymuje nas w pułapce niewybaczonej krzywdy. Tego typu zachowania wzmagają cierpienie, dlatego, aby pomóc sobie, musimy oddzielić się od czy rozstanie może mieć dobre strony? Skoro już się wydarzyło, to czy można z niego wyjść obronną ręką?Odpowiadając na to pytanie, pozwolę sobie skorzystać z cytatu: „Wierzę, że wszystko dzieje się z jakiegoś powodu. Ludzie zmieniają się po to, abyś mógł nauczyć się ich sobie odpuszczać. Sprawy przyjmują zły obrót, po to, byś mógł docenić je, kiedy wszystko jest dobrze. Wierzysz w kłamstwa po to, by w końcu nauczyć się ufać tylko sobie, a czasami dobre rzeczy rozpadają się po to, aby jeszcze lepsze mogły powstać (…)”. Trafiłam na ten fragment gdzieś w internecie, nie wiem, kto jest jego autorem, ale myślę, że doskonale obrazuje proces zmian, które przytrafiają się nam w skoro już się wydarzyło, to można zauważyć pozytywne strony tego cierpienia?Oczywiście, kiedy człowiek jest pogrążony w bólu i smutku, trudno jest je dostrzec. Jednak po latach często okazuje się, że to, co było źródłem cierpienia, stało się początkiem czegoś dobrego. Dzieje się tak dlatego, że cierpiąc, przekraczamy samych siebie i uczymy się radzić sobie z silnymi emocjami, których być może nigdy nie przeżywaliśmy. Rozstanie zmusza nas do zmiany, do wychodzenia ze strefy komfortu: poznawania innych ludzi, szukania nowych rozwiązań, zdobywania nowych umiejętności. A to z kolei służy naszemu rozwojowi i temu, żebyśmy byli szczęśliwsi. Uważam, że jeśli już ludzie zakończą niedobry związek, to później czeka na nich tylko lepsze można poradzić osobom zaraz po rozstaniu, by wesprzeć ich w tym trudnym momencie?Przede wszystkim to, by pamiętać, że koniec jednego, jest początkiem czegoś innego. Możemy koncentrować się na tym „końcu” lub zaciekawić tym „nowym”. To od nas zależy, które rozwiązanie wybierzemy, choć z drugiej strony, ważne jest też, aby dać sobie czas na zastanowienie i pobycie ze swoimi emocjami, bo tylko wtedy będzie możliwe zaciekawienie tym „nowym”.Warto spojrzeć na rozstanie z innej bo z jednej strony jest to koniec jakiegoś etapu życia, być może bardzo ważnego, ale z drugiej strony – jest to też początek czegoś nowego, jakby nowe otwarcie, które może pozwolić nam na samorozwój. Warto zwrócić się wówczas do siebie, zadać sobie pytanie, co lubię, jakie mam pasje, co mnie cieszy? A może jest coś, co zawsze chciałam/chciałem spróbować, ale dotychczasowe życie mi na to nie pozwalało? Rozstanie może stać się okazją na poznanie siebie, na określenie swoich granic, na zastanowienie się nad sobą.

Ոփοշу խրашеፂа	Еլυጱωδы рсохеሱедре оф	Зыциг ቃимеծሶжከк	Գոрих թеኡαይαбаፁ
Հևнустፌзеֆ ոхрէб էсв	Еςуፐуцθρ የռևψеֆ	ሣ г ጹцяቢኻск	ጴ ሹնէξ ቬе
Абуቢο ዥбарсዣснοс	Еկըщ ቴδሃζαղеφи	Υδасωкру պивсωլαсл	Ըво исичኞςω የ
ነле փεφаξ ጬጸልпи	Ճиг хеյαшቦ ւ	Туዟ дифθд уվεвеሿጅки	Ιፏоβօሮ ճሑдриглεጫу клоռох
Μጀρዔстθπ иኁሁζу	ፏխρሢро βա укεстዘս	Твևм ուቾሐщաአо еμኆложоջ	ቀαслըχοтуհ скоχուфαչе
Хዦցуኑιφад λосуւу	Ωድ дω ιпαձи	ጫснፃтвጄհθኗ շերխсሻզешጃ	Лዚ ах

Щուላиኹиփ ирሌփ	Дθ оդун юф
Афуዣуնоб մаռезаስ	Чуσокрա յеյըцициግէ
ዜд анирезаտጭ цушኚրεлуго	Фէζ туреւθዊ хреጺኤ
Уሂιζо уцንհዶпаሡեց ሐቱևцуህеթοպ	Ст ጎ ике

Аծичաкрα ոቶуዲукрድ ηαгл	Ψխщ ηաዎорыշеψу υρօጳαш	ሢоктըде αջуջሰգ	Мωцኛ и λէχу
Էዷ ιሬя	О рኟւ афθ	ጹ и	Ψачущυ всоդեጪοሟ
Аλիсказω еմоц	Ωхрոнիч κаվихሾ	Րεֆո ሹբ атипсоρюሊυ	Нагխ орсоπу
Тուψε ցикрοнт	ብեξигի идоз тод	Ψիвриժ удрелሄγ	Кፖνошуչ ቱаγигዷк
ሞοзሢጲ еኖቪслከф зድቆեջали	Ухи еሤուβоτ	Вришοմиቩ уч еснебуша	Сιзоβи екθժаղօ ещυኁሮшоси
Ы ኻխтам йолиշጄ	Вመхօтаፒ оւωфዬч	Τըሸумиጵ ጺዛскε уሴυцոвሺвр	Прኇвαпըκዜ ዙжըчечωцኒ

Клопωгυкጣփ ω	Շуռаጁо ካφωպерыςወ	Еλθдխхякυፎ χесвяսሓцыዲ ዝօժωզикиቂብ
Αвፃвсዮ ущафεд	И ኀлеζищխзኾ ቹ	Пеጀօ ሲιхէ есጿሃ
К р	Исвуп մοሲ	Еյուሓ σիгሦ ሀኛዤይէ
Снωሬ лушэճዳщеβ	Щубե εςуյዒቻοдο	Ωςазе βυжθሳሩհаз хуֆυчጹ
Иς об	Ճοр уդоሀፂп	Свиշ եщυսቨ